– Bijbelse feiten veelal Babylonische theologische fabels

Mijn zoektocht naar het nut van leven, lijden en sterven?       Hier is een exorbitant bewogen en besproken leven aan vooraf gegaan, geen vijandschappenslijk requisitoir, nog enige bagatelliserende verdediging aan fouten in mijn leven, nog enige ontkenning van wat de bijbel ons zegt: Nee maar om het simpele feit, waar de titel van dit schrijven mee begint, bijbelse feiten veelal theologische fabels, fabels waar ik weldegelijk grote twijfels heeft over uitleg van vele theologen.

                                                   Hoor en wederhoor.                                                                                      Hierover het volgende vergelijk, goddeloos zijn, weegt zeker niet zwaarder in ons mensenleven, dan een kruimeldief worden?                 Nu hoor ik u denken, dit slaat nergens op, ik zal het u uitleggen. Ongelovigen,  sterker nog, goddelozen zullen in de ruimste zin des woord, ver over hun geloofsovertuigingen en gewetensgrenzen gaan, wetende dat dit geen directe gevolgen zal hebben. Want mijn dubbel leven weet ik goed te verbergen zelfs in mijn gezinsleven.

Wanneer men deze mensen aanspreekt over hun christelijke opvoeding en voorhoud,  wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen, zal dit hun echt niet raken, en inwendig denken, het zal allemaal wel meevallen, zo slecht ben ik nu ook weer niet.  Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen kom ik later nog uitgebreid op terug:

Maar wanneer zij als kruimeldief ontdekt en betrapt worden, hoe klein hun vergrijp ook is,heeft directe gevolgen, hun status, vervolging en strafblad kunnen en zullen hun leven op zijn kop zetten.  Dit ligt geheel anders dan bij hen die tegen beter weten in hun christelijke opvoeding opzettelijk negeren en verwaarlozen, en hier weinig last over hebben, zo lang zij maar anoniem blijven in hun dubbelleven.                              Goddeloze uitspattingen denk men zoals ik al eerder schreef, het zal allemaal wel meevallen, sterker nog, dit word ook nog door veel gelovigen weggewuifd., alleen dit durven zij niet hardop te zeggen of uit te spreken, want zolang zijn directe omgeving en naaste hier niet van weten, weten zijn relaties en vrienden het zeker niet, dus geen dreigend gevaar.

Dit anonieme godsdienstige gedrag en gedragingen maken op lange termijn vele gezinslevens kapot, ook onder de noemer godsdienst.,

XX want het is hun hardnekkige godsdienst die hun onverdraagzaam maakt. XX

Harteloos en smakeloos slaan zij vanuit hun verkoelde harteloze verkilling eenieder met godsdienstige teksten en vermaningen om de oren. Hun eigen nest word zelfs bestookt met geterroriseerde teksten, bekeerd u tot het geloof.                                                                                                   Nu zult u wel denken, hoe weet hij dit, nou omdat ik het zelf aan de lijve heb moeten ondervinden, als kind vele straffen heb moeten ondergaan, omdat ik de wereld lief had, en de kerk daarentegen moest ervaren als een beangstigende dwangbuis, waar niet alleen dood en verderf werd gepredikt, wat mij van huis al op mijn kinderziel werd afgevuurd:

Geloofsovertuiging en overbuiging  moet… een zijn, die eenheid is geen vanzelfsprekendheid. Daarover ben ik de drie-eenheid van twijfel.                                                                        Ondanks mijn relativerend vermogen kan ik nog in het heden, nog vanuit mijn verleden, nog in het verdere van mijn levensdagen dit ooit  klein zal krijgen, waar religieus terroristisch geestelijke terreur werd voorgehouden als goed en noodzakelijk?

Tijdens mijn religieuze analyse van afgelopen jaren stuitte ik  meer en meer op onwaarheden en naar mijn mening en overtuiging vele religieuze fabels worden verkondigd, waar de slotsom zomaar niet is gemaakt:

Onbegrip over de twee wegen en zijn dagelijkse gevolgen, tegenslagen als ondoorgrondelijke aanslagen die wij mensen moeten verduren, dit heeft mijn relativerende zoektocht ernstig aan het werk gezet naar slechts een antwoord, waarom en waartoe?   Als kind, en als  volwassene is al het leed der aarde toch niet te beschrijven?                                                Allereerst de vele onvermoeibare verwijten die wij moesten aanhoren, gij ongelovige? Ja voor mij al vele jaren grote vraagtekens.

                                                              waarom?                                                                                                                                 Nou ons menselijke geloofwaardigheid word toch zwaar beproefd door alles wat wij maar moeten aanhoren, lezen en ondergaan?             Ook niet alles wat in de bijbel staat is liefde en vrede, daarin vinden wij niet meer en minder dan wat men in de koran ook vindt, dood en verderf., doch weinig leven ten eeuwige leven: Een in een dorp en twee in een stad?

Daarom vraag ik mij meer dan eens af, dit kan toch allemaal niet waar zijn? Daarom is er veel onbegrip, en dergelijk onbegrip stelt nu eenmaal dergelijke vragen?  Dus een moeten zalig worden en een moeten verloren gaan in de twee wegen van goed en kwaad is een met de schepping, een schepping die zegt, een moeten, Ik wil en zij zullen!

Allereerst maar eens te beginnen bij ons gehandicapt kind, wat dit kind allemaal heeft moeten doorstaan en wie weet hoe lang nog na deze ziektes en pijnen van de afgelopen 43 jaar, nog dagelijks moet ondergaan? Op achtmaanden leeftijd kreeg ons kindje  hersenvliesontsteking, daar is hij geestelijk als lichamelijk gehandicapt uitgebleven.  Bas is nu 43 jaar, maar is verstandelijk achtmaanden gebleven.  Bij alles wat hem moest overkomen aan ziekste en pijnen, en tot twee keer werd opgegeven door onze medische atleten te Gorinchem, die ik dan ook gekwalificeerd heb als premiejagers in dienst van verzekeringsmaatschappijen:                      Want zij stellen openlijk aan ons, dergelijke kinderen heeft de maatschappij nu eenmaal niets en kosten alleen maar veel verloren vrije tijd als mede het heilige kostbare geld. Ouders die hun zwaar gehandicapte kind verzorgen hebben daardoor toch ook geen leven, aldus onze medische staf?                                                                                                     Ja voor mij ook nog steeds niet te bevatten, want dit is ons letterlijk voorgehouden in het Beatrix  ziekenhuis te Gorinchem; stopt er nu eens mee werd ons verweten?

Tot op de dag van vandaag,  kunnen wij het Bas niet vertellen of uitleggen, hoe liefdevol wij hem 24 uur per etmaal bijstaan en met intense liefde verzorgen, dat dit leed niet door mensen werd en word aangedaan kunnen wij hem niet uitleggen, wanneer Bas de zoveelste longontsteking, oorontsteking, keelontsteking, epilepsie, vele male bijna gestikt in zijn eten daar hij een epileptische aanval kreeg, darm stoornissen, dagelijks twee verhoogde clixen krijgt via de anus om zijn ontlasting te halen, regelmatig aan de zuurstof moet, zeker wanneer hij plat in bed ligt is dit noodzaak. Dan is het toch ten ene male onbeschrijfelijk hoeveel onbegrip wij moeten incasseren van onze medische atleten. Medische premiejagers in dienst van het geld.           Wat moet je met een levende plant die je gehele leven beheerst en gevangen zet was hun devies?

Medische gelegenheden  waarvan je blindelings  zou mogen verwachten dat zij een broertje dood hebben aan de dood en zich inzetten voor leven en laten leven? Nee, onze medici wensen dergelijke kinderen louter de dood. Verstandelijk  gehandicapten mensen en kinderen zijn voor de verzekering en de maatschappij tot last, dus is de goedkoopste weg, de dood. Nou dergelijke individuen zijn voor mij premiejagers in dienst van verzekeringmaatschappijen!

En buiten onze deuren is het niet veel anders.

Exorbitante veel leed als gevolg van natuurrampen en oorlogen;                       Vele gebeurtenissen in deze wereld, zie wat de arme Filippijnen jl. moest overkomen, een buitensporige tyfoon genaamd Ayaan raasden over de al zo arme landstreken en dorpen van de Filippijnen, waar vele duizenden arme en zeer hulpbehoevende mensen slechts dood en verderf  moesten vinden?

Hartverscheurend te zien hoe hongerige en dorstige overlevende op en in de ondoorgrondelijke puinhopen  van dood en verderf als mede ziektes op zoek waren naar hun dierbaren.   Mijn zoektocht naar het nut van leven, lijden en sterven der mensen werd hierdoor ernstig verstoord:

Onder deze ondoorgrondelijke verliezen en puinhopen konden zij ook niet de rust vinden om te rouwen, rouwen om de verliezen van hun geliefden en vermisten in deze helse onoverzichtelijke catastrofe?          Het weinige wat zij nog bezaten is verwoestend weggeroofd door Ayaan? Toen ik dit hoorde en zag op het nieuws, was dit een directe aanslag op mijn zeer geringe religieuze opvattingen en kon niet anders dan kwaad worden op God. En ik dacht gelijk aan Job? Kom ik later nog uitgebreid op terug.

Wij als welgestelde mensen die zo goed blijken in bagatelliseren,  buiten dat wij altijd maar op zoek zijn naar oorzaken, om  daar vervolgens een naam aan te hangen zo als Ayaan.  Nou ik hoef niet lang meer te zoeken, niks oorzaken, niks Ayaan, het is een moeten.                         Ik wil en zij zullen is er de oorzaak van, niet meer en niet minder:        Zie op Job, daar werd de wind en de storm ook in handen van de duivel gegeven, deze liet zijn grimmige verwoestende werking  bod vieren op alles wat Job lief en dierbaar was, als mede al zijn bezittingen, kom ik later nog op terug. Dergelijke gebeurtenissen hebben mijn innerlijke slapende vulkaan meer en meer in beweging gebracht, over het waarom, waarom zoveel dood en verderf onder mensen om hun zo in diepe droefenis te storten als wat deze de Filippijnen moesten ondergaan? Arme stakkers die nagenoeg al niets bezitten?

XXX   En wanneer je onze gezindten hierover aanspreekt, is hun enige antwoord, het zijn allemaal gelijkenissen en beeldspraak? Ja daar heb ik gelijk weer een wedervraag, is het dan allemaal niet waar…..?

                                    “”Terug naar mijn opvoeding””                                                           Twijfel, opstand en verdriet volgen elkaar op, gevoed door mijn sterk verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbesef wat ik heden ten dagen nog mag bezitten, daar is helemaal niets mis mee, sterker nog, een rijk bezit? Het is niet mijn geloofsovertuiging en overbuiging wat mij als kind en nu als volwassene is en werd voorgehouden dat dit de enige waarheidvinding en kompas zou zijn voor mijn toekomst, nee wat ik de laatste jaren ziet en hoort en moet lezen, ben ik tot de nare conclusie gekomen, dat mijn religieuze opvoeding slechts een intense en ingrijpende aanslag is geworden voor het verdere van mijn leven.             Ik kan, maar wil het ook niet rijmen met wat ons is voorgehouden, dat dit allemaal waar, kan en mag zijn?

Mijn kindsjaren was al reeds gebrandmerkt door de velen straffen die ik moest ondergaan, want ik was hardleers zoals mijn vader mij meer dan eens vermaanden. Streng religieuze opvoeding  gebrandmerkt in ziel en leven.  Maar ik ben al enige jaren verder en heb moeten constateren dat het ware religieuze watermerk in mijn ziel ontbreekt. Daarom kan en mag ik nu niet spreken van een oprechte religieuze opvoeding. Want deze stempel heeft nog niemand in mijn ziel kunnen zetten, nog kunnen drukken. Wat wil ik hier nu mee zeggen, nou dat het alles gekwalificeerd moet worden onder de noemer nep:                      Nep opvoeding, nep godsdienst, alles was en is schijn geweest, om van de mensen gezien willen zijn. Zo moet ik er helaas op terugzien, op een liefdeloze nepopvoeding die zijn sporen best heeft nagelaten.                   Waar mijn vader meer dan eens in harde bewoording zich uitsprak, en altijd waar anderen bij waren, en de strenge religieuze vader  probeerde uit te hangen,  ik zal laten zien wie er baas is, ik blijf baas in eigenhuis: Ik wil en zij zullen wat in den Bijbel staat heeft hij echt zelf in praktijk gebracht. Ik zal jou brandmerken met lijfelijke straffen in ziel en leven, al moet ik jou kop er afhakken, ik blijf baas vermaande hij mij:De rode draad van dit schrijven zal dan ook zijn,;                                        Dit kan toch allemaal niet waar zijn?                                                                                              Mijn zoektocht en analyse;                                                                                                 Het leven is geen suggestie, de dood ook niet.  Het is alles een moeten;                                                                                                         Ik wil en zij zullen:

Goddelijk ingeschapen besef is instinctief de drive om te leven en te overleven: Gelukkig meer dan elkaar naar het leven te staan.                           Qua jaloezie is dit anders zou men denken? Nee! En waarom niet? Welnu, een mens wil altijd meer in zijn leven, en moet ondervindend ervaren dat het hem minder afgaat dan bij zijn vrienden en relaties?      Ja dit maakt nieuwsgierig en leergierig.  Emotie en verstand komen dan samen, en de nodige charme en ijdelheid word dan in de strijd geworpen. Een weinig ijdelheid is goed, dat maakt ook ingetogen, bewustwording heeft dan tot doel, geen vernietiging of verzwakken, maar een gedreven medicijn naar een duurzaam bestaan en leven.  Wanneer ik bovenvermeld afzet tegen wat de bijbel ons zegt, gaat weg van Mij, ik heb u nooit gekend?

                                                                                                                                        .            ”Bijbelse feiten en theologische fabels”

Want buiten vele religieuze fabels die ik ben tegengekomen in mijn latere leven, heeft de godsdienst zolang het mensdom bestaat al heel wat teweeg gebracht in ons wereldje.                                                                    Moord en doodslag, geweld, vernederingen, godsdienstige ontwrichtingen en miskleunen, religieuze verkrampte verhoudingen en uitwerkingen, twist en tweedrachten, hoogmoed, afgunst en jaloezie en bijna iedereen heeft gelijk. Dit is toch een onderdeel van de schepping, de boom des goeds en des kwaads is een moeten?                               In Jakob heb ik lief gehad en Ezau heb Ik gehaat?

Om maar eens een voorbeeld te noemen,  koning Manasse liet zijn kinderen verbranden, en dacht den Heere hier een dienst mee te bewijzen, en offerde in het openbaar zijn bloedeigen kinderen?            Maar desondanks bleef  hij een uitverkoren vat, en een liefdevol schepsel van de gemeente Gods?

Neem nu deze tekst eens, God gebruikt de zonden om Zijn raad te volvoeren, laat ruimte voor het kwaad, maar het kwaad heeft niet het laatste woord? Dit om het eeuwig welbehagen? Hier moet je maar eens goed over gaan nadenken, dan denk ik dat u verderop in dit schrijven mij beter zal verstaan met wat ik al eerder heb geschreven, dit kan en mag toch allemaal niet waar zijn?

Want nu deze vraag, de buitenste duisternis was er in eerste aanleg niet voor de gevallen engelen, want waarom zijn zij  niet rechttoe rechtaan in de buitenste duisternis geworpen? Nee nu geen vraagteken, want het gehele mensdom weet dat dit niet is gebeurt, terwijl de hel der verdoemenis als symbool in het paradijs stond, de boom des kwaads, wanneer gij daarvan eet, zult gij de eeuwige dood sterven. Dus… juist, de mens moest nog worden beproeft, met maar een doel, ja ik kan hier niets anders van maken, een en een is toch twee?

 Maar even terug naar wanneer gij daarvan eet, zult gij de eeuwige dood sterven, gesproken door de Almachtige? Ja vraagteken, want daarmee roep bij mij de vraag op, waarom was de macht der satan sterker dan de vermaning van de Almachtige?

De gevallen engelen bezaten grote duivelse macht en kracht, dus de gevalle engelen stonden dus in macht en kracht boven de nog staande vredige  mens? Adam en Eva ervaren niet de listige aanmoediging van de duivel? En ervoeren evenmin argwaan, wel zagen zij dat deze boom des goeds en kwaads zeer verleidelijk was, nu zij daar in werden aangemoedigd zagen zij pas hoe aantrekkelijk de boom was: Maar de afgrond die bezig was hen te verleiden, de slang, ervaren zij beiden niet als een boze macht, nog dood, nog het eeuwige verderf?

De twee eerste mensen, pronkstukken van Zijn schepping nog staande en gaande in het vredige paradijs, zonder zonden, zonder verleidingen, zonder tijd, doch was de rampzalige eeuwigheid en eindtijd een kwestie van tijd; Want zij beiden stonden wel open voor de verleiding, doch geen gevoel van vertwijfeling, en waakzaamheid naar het verbod wat God hun had opgelegd, is en blijft voor mij een groot vraagteken? Wel de verleiding verstaan en aangenomen, dus op dat moment waren zij al gevallen lijk mij? Hier ontbreek louter nog de daad, wat terstond zou volgen.

Ernstig verleid, verblind en verlamt door de afgrond de satan, gevallen engelen konden het uitroepen, volbracht? Zij werden dusdanig verlamt en verblind door de valse aanmoediging en verleiding waardoor hun vrije wil op de proef gesteld moest worden om toch hun vredige hart en hand aan de boom des goeds en kwaads te verliezen. Zij beide zagen niet de list en het bedrog in de aanmoediging als mede het eeuwige verderf in de slang?   Sterker nog, er was een pact met de duivel gesloten voor de daad, een eeuwig verdoemd verbond waar het gehele mensdom onder gebukt moest gaan:

Bezaten Adam en Eva geen vertwijfeling, of een gevoel van onbehagen, waarom was de vermaning van hun schepper niet sterker dan de aanmoediging van de duivel? Nee hun vertwijfeling, schaamte, en angst en doodstaat werd geopenbaard na de verleiding en daad?

Want waarom hebben zij niet even gedacht, is dit echt waar, zullen wij het de Heere gaan voorleggen, want wij beide zijn toch duidelijk gewezen en onderwezen, wanneer gij daarvan eet….? Nochtans hebben zij daar niet bij niet stil gestaan om hun schepper te  aanbidden, Heere geef ons de kracht en wijsheid…. Nee de leugen blijkt dan toch sterker dan het woord en verbod van hun schepper? Nee helaas werd deze eeuwige leugen terstond geloofd?

De mens kon staande blijven is de algehele uitleg? Ja wederom een vraagteken, naar mijn mening en overtuiging zouden Adam en Eva staande hebben kunnen blijven, dan wanneer zij niet zouden worden geconfronteerd met de eeuwige verleider de satan: Wanneer zij zonder deze verleider toch van die boom zouden hebben gegeten, zou ik het eerlijker en rechtvaardiger hebben gevonden, dan een legioen duivelse machten werden losgelaten.  Want mogen wij niet de vraag stellen, is het ook de schuld van Adam en Eva dat de oorlog in de hemel was begonnen? Nee! Daar kunnen wij het allemaal over eens zijn, maar de gevolgen van die eerste oorlog is wel in de schoot van het paradijs gestort, dus letterlijk als figuurlijk in de schoot van deze eerste twee vredelievende mensen op aarde?

                                                                                                                          Ja voor mij een heel groot vraagteken, maar ook een duidelijke bevestiging, want wie anders zouden Adam en Eva moeten verleiden? Juist de macht der satan. Maar er volgen nog vele prangende vragen en antwoorden die elkaar zwaar tegenstaan, want waar waren toen de reddende engelen?

Ondoorgrondelijke vraagtekens wat mij al vele jaren bezighoud is in aanvang al  geen klein bericht wat u nu allemaal te lezen zult krijgen,  en zal voor vele een zeer verrassende ommekeer betekenen in vergelijking met wat ik nog niet zo lang geleden heb geschreven en gesproken.

Dat liet tot voor kort nog geheel wat anders zien en horen.  Waar ik in het verleden vele uitredingen heb moge ervaren denk ik? Daar ik een intens gebedsleven kende vanuit mijn diepe nood der verlorenheid en meende oprecht een der grootste zondaars te zijn.

Maar helaas, mijn overdenkingen en bezwaarlijke overtuigingen kreeg een zeer onverwachte wending, zelfs een rigoureuze wending waarin ik in een negatieve neerwaartse spiraal ben terecht gekomen, ja voor mij zelf betekend dit echt geen neerwaartse spiraal, maar voor onze christelijke religieuzenomgeving, godsdienstige mensen en mijn kerkleeraars een klap in hun gezicht.

Dit om de volgende druppel die de emmer deed overlopen, namelijk deze ernstige doorslag is als een bom bij mij ingeslagen na wat de Filippijnen moesten overkomen door de tyfoon Ayaan. Natuurrampen in de hand van den duivel, zie op Job:

Godsdienstige feiten en hoogmoedige fabels zijn in vele religies gehuwd met elkaar:, waarvan de meeste de scheiding zelf niet eens zullen meemaken, want zij blijven vroom tot de dood hen scheid.  Het gevolg hiervan is dat zij geen oprechte bestemming hebben gekend, en ook nooit hebben gewild, want farizeeërs weten echt wel beter, maar hun hoogmoed komt pas in hun dood ten val. Ik weet ook beter, maar geloof nu niet alles meer van ons godsdienstige verdeel en heers cultuur., hier kom ik later nog op terug.

Al met al en vele jaren later ben  ik gaan relativeren en analyseren over wat ons is geleerd en voorgehouden qua zwaarmoedige drilopvoeding , als mede op school en catechisaties.  Vooral over alle fabels die in mijn leven de revue heeft moeten passeren.                              Ik ben  over mijn geestelijk vermoeide verleden  gaan nadenken, en relativerend gaan inzien, dat ik zelfs ben gestopt met bidden en danken.  Het enigste gebed wat ik nog doet is in de morgen, Heere dank U voor het heden der genade, gezondheid en spijse, amen. Ik weet dat leven en dood in de hand des Heere is, en Hij onze tijd kan verkorten. Ik leef er niet meer naar, ik geloof niet meer in ellen lange fabels, en de oprechtheid daarvan proef en smaakt ik niet, dus neem ik echt geen farizeeërs gestalte aan om van de mensen gezien willen zijn:

Daarin tegen kunnen wij onze zaligheid niet claimen, net zo min als dat wij onze verdoemenis kunnen herroepen, want dat is Zijn eeuwigheidbesluit.  Daarom is mijn morgengebed (gemeend) ja gemeend tussen aanhalingstekens;

Want deze gemeendheid is eigenbelang en angst voor de dood!              Alle overige gebeden van mij waren en is met recht een schellend metaal geweest zo blijk nu in dit schrijven, want zij zijn niet gemeend nog oprecht geweest., maar om de gevolgen van,,,,

Hier wil ik mee zeggen, dat geen mens de zaligheid kan claimen, al bid hij de sterren van de hemel, het is een eeuwigheidbesluit wat nog door kracht nog door geweld, nog door zij die lopen, maar door Zijn Geest zal het geschieden, een van eeuwigheidbesluit tot in alle eeuwigheid. Weliswaar bekend zal worden gemaakt in de tijd, bekend zal worden gemaakt moet u even onthouden, want hier kom ik later ook nog op terug.

Het zal u allemaal wel duidelijk worden waarom ik het zo moet stellen.  Eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik daarin stevig werd gedwarsboomd door mijn innerlijke zielsverzetsstrijders.  Wanneer ik even afdwaalden en een schevenschaats reed, kwam mijn vastgeroeste en gebrandmerkte   consciëntie in opstand:

Mijn innerlijke verzetsstrijders waren gelijk als een roette planner afgesteld door mijn rigoureuze opvoeders, deze roette planner probeerde mij vermanend te corrigeren, voor wat mij was geleerd en voorgehouden, beter vertaald, er in was gepompt en gestampt door lijfstraffen.

Op de schippersschool te Wemeldingen kreeg ik zo hard op mijn donder dat ik de slagen gewoon niet meer voelde, t.w.  schoolhoofd van den Berg. Deze driftkop sloeg met een lat zo hard op je achterwerk, dat hij geheel buiten zinnen raakte en zelf geheel buiten adem kwam te verkeren. Drie schoolmaten weten hier over mee te praten, een daarvan komt ook uit mijn dorp, t.w. Ton.

 En weet je waarom, omdat ik tijdens het speelkwartier op het schoolorgel heb gespeeld zonder dit te vragen?

En dan nog te weten dat ik ook nog psalmen speelde, want anders was mij niet geleerd van huis uit.

 Later kwamen daar ook spijbel bij, nou van het een komt het ander, als je meer op je donder krijgt dan leerstof, op een dergelijke school wil je toch niet zijn, en respect heeft hij nooit gehad nog verdiend van mij. Dit omdat hij enkele weken later mij zelf achter het orgel wilden hebben en dat ik voor hem moest orgel spelen? Ik deed dit ook, want ik heb mijn hele leven een rijk bezit, dat is, geen wraak of schulddervingen toe te passen op een ander.

De ene keer had ik het niet verdiend, vele andere keren wel, nou ik heb dan meer voordeel dan nadeel moeten ondervinden, daar ik vele male ongeschonden mijn straf ben ontkomen, en doorgekomen, dus een beetje geluk vaart men ook een beetje wel, en blijf het evenwicht ook op pijl van geven en nemen.

Tijdens deze harde lijfstraffen gaf ik geen kik en onderging mijn lijfstraf als een man die niet mag huilen! Maanden later vroeg deze idioot of ik op onze vrije middag zijn kippenhok wilde schoonmaken, heb ik ook lange tijd voor hem gedaan.  Dus wie was hierin de grote winnaar? Ik ben echt geen lieverdje geweest, maar wel reëel en open, geen stiekemerd of bange verliezer! Maar ook wel een avonturier, die het zo nu en dan eens moest ontgelden, nou daar ben ik nooit kinderachtig over geweest.  Nu ik zo over het spijbelen schrijf, denk ik aan een vergelijking met wat mijn kerkelijke spijbelen kwam te staan, namelijk onder censuur, en ondanks dat ik toch regelmatig de kerk bezocht, werd op een goede zondagmorgen mij naam afgelezen, dat ik in eens onteerde tweede trap van het kerkelijke censuur was geplaatst? Ik heb de kerk gelijk verlaten en ben naar huis gegaan. Maar…enkele dagen later kwam de dominee bij mij op bezoek, en was zeer begaan met wat de kerkenraad over mij had uitgesproken, deze  man heeft het niet met zoveel woorden gezegd, wilde hij ook niet, maar liet mij echt liefdevol weten, piet…laat het niet tot de derde trap komen, laat je uitschrijven als lid, want dit gaat mij te ver en ik wil en kan hier geen verantwoording voor nemen. Dit heb ik ook gedaan. Maar het gevolg was wel, deze liefdevolle predikant is ook moeten vluchten uit ons dorp. Dit bedoel ik nu, godsdienstige kortzichtigheid van een kerkenraad wat geen respect afdwingt:

 Deze predikant heeft ongetwijfeld de kerkenraad tegengesproken, maar was niet bestand tegen deze farizeeërs.

Zoals ik al eerder melde, nu is er een kentering in mijn gemoed ontstaan en mijn zoektocht en analyse heeft mijn innerlijke staat rigoureus  doen wijzigen, en staat nu bijna haaks op wat ik ooit naar buiten heb gebracht. U krijg nu een geheel ander beeld van wie deze schrijver van nature is geworden, of moet ik het anders stellen, mijn innerlijke gevoelens nooit als de ware heb  getoond,of nooit heb moge tonen van mijn innerlijke roette planner?

Van wie ik van nature was of ben, wat ik nu op latere leeftijd wel aan het papier toevertrouwd, dat dit mijn ware aard is, of mogelijk altijd al zo is geweest? Maar dat door de overheersing van mijn innerlijke opvoeding en mijn gebrandmerkte verzetstrijders dit lang intoom wisten te houden, en zich nu gewonnen heeft gegeven? Of een moeten?

Alle up en downs aan levenservaringen als mede vele tegenslagen zijn bewaard gebleven in het binnenste van mijn bestaan, en ben na een zeer lange periode van twijfel en opstand  gaan relativeren,  gedwongen het gevecht aangegaan met mijn innerlijke verzetstrijders, om ook deze verzetsstrijders er van te overtuigen. Verzetsstrijders daarvan moest overtuigen,hoe onbehagelijk gevoel van onrecht, onmacht en vele fabels die wekelijks op ons kinderlijk en onschuldig geweten werd afgevuurd. Wat uiteindelijk tot een ding heeft geresulteerd, een onstabiel en revolutionaire ongelovige ziel! Doch ik  zeker niet geheel over een ongevoelige ziel mag spreken! Ik ontken geen God nog gebod, nog de twee wegen:

Overdenkingen over mijn mistige  religieuze opvoeding over het hoe en  waarom dit allemaal maar moest worden ingestampt, vele regels en strafregels, maar ook lijfelijke straffen zijn mij altijd bijgebleven?                          Dit heb ik bewust of onbewust altijd weten te onderdrukken, ten eerste wil je groot doen over je vader, hij is de sterkste, de liefste en de beste schipper aller tijden, en hij was ook nog rijk, allemaal leugens om bestwil, want hij was niet alleen  straatarm, maar was ook een zeer vrome godsdienstige underdog!

Nu sta ik al enkele jaren niet meer open voor mijn geestelijke opvoedingen en mijn verzegelde brandmerk, waarin nu het ware opvoedkundig watermerk aan ontbreekt. Nu verzegel ik alle bevindingen van mijn analyse en feiten als mede vele fabels toe aan het papier: want feiten zijn tenslotte geen fabels!

Frappant ik nog zolang loyaal ben gebleven aan mijn(religieuzenopvoeding)

En mijn innerlijke gevoelens ook nog zo’n lange tijd wist te onderdrukken.                                                                                                    Velen wisten en betwisten mij te doen geloven dat wat mij is voorgehouden ook niet anders is en was dan de enige waarheid, maar dit ontken ik ook niet ten stelligste, maar blijft dan wel bij de feiten, en waar het niet is uit te leggen, geen fabels gaat ophangen of weglopen voor de feiten: Ik wil hier ook niet mee zeggen, dat ik alles overboord heb gegooid, nee in tegendeel, maar dit zult u verderop wel lezen.

Verzetsstrijders is dan ook het juiste woord, want na jaren van heen en weer geslingerd te worden tussen hoop en vrees, wist ik mijn verzetsstrijder gedeeltelijk daarvan te overtuigen. Ook dat wat feiten waren niet toereikend waren voor fabels. Van die tijd af kreeg ik een geheel andere opvatting en beeld waar ik voorheen nog voor was gevallen, namelijk, dat wat het leek te moeten zijn, was slechts mijn eigen ik en werken om de gevolgen van straf als mede mijn innerlijke verzetsstrijders die mij jaren intoom, of moet ik zeggen, in de tang wist te houden, door mij dagelijks te confronteren aan mijn gebrandmerkte opvoeding?

Het waren ook mijn innerlijke verzetsstrijders die mij ooit in de volle overgave wist te storten van zonden en schuldbesef. Ook dit was  slechts een farizeeërs gestalte en daarom bleef ik onveranderd: Jaren liet het aanzien dat ik een bekeerde jongen was…….

Voor velen zal dit onverteerbaar zijn wat ik nu aan het papier toevertrouwd, Want in het verleden ben ik door vele goedbedoelde godzalige mensen en predikanten bezocht, waarin zij allen er sterk van overtuigd waren dat ik tot inkeer mocht zijn gekomen, en werd gezien en benaderd als een kind van God:  Ja hier moet u en ik nu terecht een  grootvraagteken achter plaatsen! Want het was bewust of onbewust alles een grote leugen en om de gevolgen van straf en vrijheidsberoving dat ik toen een dergelijke gestalte heb aangenomen en mogelijk ook nog om van de mensen gezien willen zijn, denk ik;

Toch iets van mijn vader geërfd, maar hier ook weer vanaf wilde, want ik wil en kan niet zielig zijn, en ben daar een te grote vechter voor!                                  Maar wanneer mensen onder grote druk komen te staan, om wat voor redenen dan ook, dan wil je weleens van je principe afstappen, maar de ware aard verloochend zich nooit!

De harde kern van plichtsbesef en verantwoordelijkheidsgevoel vanuit mijn zwaarmoedige religieuze opvoeding heeft al lange tijd niet meer gewoekerd in mijn binnenste. Ik zit dan ook vol van ongeloof, toch heb ik buitensporig veel geworsteld met deze hedendaagse opvattingen waarover ik nu ben gaan schrijven, en mijzelf meer dan eens heb afgevraagd, hebben al mijn voorouders en predikanten het dan verkeerd? Dat wil ik zeker zo niet stelle, en is inhoudelijk ook niet zo:                                                                                    Relativerend moet ik vast stellen dat er veel feiten worden verdraait, verfraaid  en fabels worden opgehangen. Ik ben hierdoor tot andere gedachten en onder bouwde feiten gekomen een geef nu een geheel andere uitleg, wil dus niet zeggen dat ik alles wil en zal ontkennen, nee in  tegendeel. .

Heb ik nu de ware kennis en wijsheid in pacht? of ben ik dusdanig verhard geworden en ongevoelig in opstand tegen God en zijn gebod? Nee! In feiten ontken ik niets van wat mij is voorgehouden en is ingeprent, nee mij is niet alleen een andere mening toegedaan, maar ik zie het nu in een geheel ander perspectief, een andere uitleg van wat mij altijd ( laat ik zeggen) Bijbelse strafrechtelijke zwaarmoedige feiten op mijn mouw zijn gespeld c q werd ingeprent.

Mij dunk vind ik dat wat ik nu vertaald, een grotere waarheidsvinding in zich heeft, eerlijker vanuit mijn intens bewogen gevoelens kunnen relativeren. Gevoelsmatig vanuit mijn opvoeding tot stand is moeten komen.                              Ik ben echt geen studie begonnen en met de bijbel naast mij op tafel.                                    Nee sterker nog, ik heb de bijbel niet een keer ter hand genomen, om er zaken op na te kunnen zien, dit is alles vanuit mijn innerlijke gevoelens wat al jaren speelde en leefde, het is zo het is, het voelt zo als het voelt met mijn innerlijke kennis en gevoelens wil ik het doen,en overbrengen, niet meer en niet minder! Dit kan en wil ik nu aan het papier  toevertrouwen.  Dit is pure beleving en innerlijke strijd die al vele jaren doorwoekerde, wat zeker geen slapende vulkaan is geweest, doch actiever in beweging is gekomen, dus tot dusverre geen uitbarsting teweeg heeft gebracht.

Mijn vele twijfels wil zeker niet zeggen dat ik onzin verkondigd, wat u allen in dit stuk zult lezen en zult tegenkomen is  onbegrip  over  tegenstrijdige bijbelse uitleg door evangelisten en predikanten.                                                           Dit schrijven heeft alles te maken met  de leer van onze oud gereformeerde, christelijk gereformeerde, en gereformeerde gemeenten wat ons tot op de dag van vandaag nog word voorhouden als mede ingeprent als de enige ware leer. Zonder enige tegenspraak werd gebrandmerkt in onze ziel:

Wettische liefdeloze en geveinsde religie is mijn huidig gevoel over mijn kindstijd, en goddienstige mensen leveren een topprestatie zonder enige moeite. Dit is toch zeer frappant,  maar weldegelijk te verklaren, dit is nu een staaltje onvermoeibare hoogmoed, alleen om van de mensen gezien willen zijn. Deze mensen bedoelen in alles en in een ieder zichzelf.

Compromissen in bijbelse teksten

Geen keus, wel het eeuwige verschil?

Gaat weg van Mij…. Ik heb u nooit gekend?

Dit rijmt totaal niet met,……

Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen? Ook dit vind ik een leugen: Een niet gekende van God heeft niets te verlaten, hij of zij was al reeds van eeuwigheid verlaten, dit verlaten is van eeuwigheid een moeten. Want het is een moeten zalig worden en het is een moeten verloren gaan!

Ik wil en zij zullen: Er is er niet een die goed doet, niet een:

Laten de doden hunnen doden begraven, dat is en was toch al van eeuwigheid opgetekend in de boeken? Deze uitspraak is door de Heere gedaan tijdens de omwandelingen op aarde  aan zijn volgelingen. Dus letterlijk als figuurlijk heeft de Heere die mensen aangewezen die van eeuwigheid al waren dood verklaard, hier komt toch geen liefde in mee, en dit harde oordeel is toch door niemand anders opgetekend in het boek der verdoemde dan door den Heere alleen? Den Heere veroordeeld toch zijn eigen schepping? Het word toch niet door mensen aangedaan! Een mens heeft zich toch niet zelf geschapen, maar is toch ongevraagd op deze aarde gezet. Dit vindt ik nu een directe willekeur.

Het zijn en blijven verdoemde van eeuwigheid tot in alle eeuwigheid! Dus gaat weg van Mij, is dan toch een groot vraagteken: En wat te denken van deze tekst, bekeerd u bekeerd u, want het is voor een ieder…..die geloofd en gedoopt zal zijn? Ja vraagteken, want vele mensen denken nog steeds, het is voor een ieder, nee dus, want wat na eenieder komt is van eeuwigheid een feit, zij die geloven zijn die gene die van eeuwigheid staan opgetekend in het boek des levens! Dus valt er  niets te geloven, en nog minder iets te pakken en te bekeren, zonder Mij kunt gij niets doen: Het is dus alles uit genade van eeuwigheid, tot in alle eeuwigheid reeds beslist. En deze genade zie en ervaar ik als een bekendmaking, niet meer en niets minder, genade: Ja de start van dit verhaal heeft nu al vele vraagtekens moeten plaatsen.

Genade  ligt  vrij  en  is naar mijn mening en overtuiging een genadeloze hypnose?

Als de Heer mij persoonlijk nooit heeft gekend, of niet wilde kennen, dan alleen in het boek der doden, en  een ben van de doden die hunne doden begraven,hoe zou ik dan ooit bij U troost kunnen en of moge leren vinden?Dan alleen algemene genade. Als het eeuwige oordeel anders luid dan God heeft aan mij geen welgevallen, en eens zal moeten horen, gaat weg van Mij, ik heb u nooit gekend? Wandel in de raad der goddelozen, maar wees niet al te goddeloos: Is allemaal Bijbels hoor!  Maar zo mogen wij niet denken en hier  ook geen dergelijke vragen stellen, hier mogen wij ook niet van uit gaan, of mee beginnen word ons voorgehouden? Maar wanneer ons, zo als ik het nu beschrijf,dan die enige zaligmakende genade mij moet en zal worden onthouden, wat en wie zijn wij om hier ook maar iets tegenin te brengen?

Ooit zullen wij hier voor eeuwig in moeten eindigen en verloren gaan,zonder daar dan ook maar een enkele vragen over te mogen stellen, hoe zo bekeerd u? Hoe zo bidden en hoe zo danken? Dit gebed zal nooit worden verhoord, doch als klinkend metaal worden afgedaan, Zijn woord zegt, er is niemand die goed doet, niet een, en zonder Mij kunt gij niets doen, gij kunt ook niet betalen, het is uit loutere genade, vrije genade van eeuwigheid, dus ook niet in de tijd, in de tijd zal het worden bekend gemaakt, nou hier kunt u het lezen, vrije genade is voor iedereen, zaligmakende genade is louter voor die genen die Mij zijn gegeven!

Velen zijn slechts op deze aarde om als brandhout te dienen voor de hel:           Ik begon hier boven met genade is een hypnose, iets anders kan ik hier eerlijk gezegd niet van maken, want het zal gaan om twee zaken, het eeuwige verwijt, ten doden dood of het eeuwige leven ten leven aan de gekende van eeuwigheid,

Wanneer onze bloedverwanten door vrije genade (hypnose) met God eens worden gemaakt, zullen zij geheel worden losgemaakt van al hun dierbaren.     Bij de jongste dag zullen en moeten zij hun oordeel ook uitspreken over alle die hun eens lief en dierbaar waren, zal hun laatste woord zijn, gij vervloekte zondaar, stort in de hel der verdoemenis, dit is uw verdiende loon, want gij heb niet gewild?

Hoe zo niet gewild, zonder Mij kunt gij niets doen, en gaat weg van Mij ik heb u nooit gekend?Jakob heb ik lief gehad en Ezau heb ik gehaat? Dit is toch totaal niet te bevatten of te beredeneren??? Zeg nu niet dat het anders is of zal zijn, want het is geheel naar het woord:

Voorbeeld, steen en staal kun je toch niet tot leven blazen, nog slaan, nog bidden. Hier wil ik mee zeggen en aangeven, dat velen die van eeuwigheid staan opgetekend in het boek der verdoemenis, gelijk zijn aan staal en steen, ook zij kunnen en mogen nooit tot leven  komen! Want zij zijn van eeuwigheid en voor  de dood geschapen, dus waarom  dan toch het dagelijkse en eeuwige verwijd van gij heb niet gewild? Waarom dan te moeten bidden en danken? Waarom de doop, waarom kerkleer? Waarom? Om het eeuwige verwijd, gij heb niet gewild. Nee staal en steen kun je niets verwijten, nog leren nog leven:  Dus is alle verwijd niet oprecht, want hij is geschapen om zondig en misdadig te zijn: Niet alleen deze groep, er is van naturen geen mens die goed doet. Maar waar de een niet steelt  en niet zuipt en niet moord, toch verloren moet gaan, mag de ander hoeren en snoeren en mensen onterecht de dood injagen gelijk  Davit, en toch behouden moet blijven?

Nu kunt en zult u wel zeggen, het staat de Heere niets in de weg en is almachtig om zelfs staal en steen tot leven te brengen!

Ja helemaal mee eens, maar…… dit zal nooit gebeuren, want dit is niet Bijbels, want wat God van eeuwigheid heeft beslist, zal God nooit meer op terugkomen! Hierover heb ik de volgende fabel van  enkele kerkleeraars, en gelovigen, die zeggen en beweren, joh piet bekeerd u tot god, Hij mocht zich eens wenden? Nou zo iets bezopen heb ik nog nooit gehoord, eens van eeuwigheid beslist, zal onveranderd blijven tot in alle eeuwigheid!

Dus waarom dan…..gaat weg van Mij? Of bekeerd u tot God?

Rampzaligheid is nodig om hemelse zaligheid de eeuwige blijdschap gestand te doen van vrede en eeuwig geluk in den hemel:

De mens geschapen als goed en oprecht met een vast ingelijfd  godsvertrouwen, en daarom staande kon blijven? Ja wederom een vraagteken, want het woordje kon is even zo twijfelachtig als vallen,  wat ook is gebleken. Daar was de macht van de vorst der duisternis voor nodig om dit te doen voltrekken. Want zelfs de vorst der duisternis is tot niets instaat, dat gaat allemaal onder de toelating Gods: Hier kom ik nog op terug met een groot vergelijkbaar voorbeeld, namelijk Job!

Het grootste kwaad is ook een onderdeel van de schepping, dit is letterlijk in het paradijs gestort, recht voor de voeten van Adam en Eva, dus toegelaten?En de vrouw die bij haar eerste ontmoeting met dit kwaad (de duivel) in aanraking moest komen, want de vorst der duisternis is tenslotte toegelaten in het vredige paradijs? Is Eva dan ook gelijk gevallen voor de vorst der duisternis, hoezo staande blijven? Zeer frappant,  want na de daad van Eva  gebeurden er nog helemaal niets met Eva? Wederom  een groot vraagteken? Dan pas toen Eva Adam  verleide te eten van de verbodenvrucht, zijn zij beiden gevallen? later meer hier over.

Een grote overmacht aan duivelse machten en  krachten die letterlijk en figuurlijk voor de voeten van Adam en Eva werden geworpen in het hof van Eden, met maar een doel , beide te verleiden met de zondeval? Is toch Bijbels, want dit moest toch gebeuren, want anders hoef men toch niet de vraag te stellen, de mens kon staande blijven, dus er moest beproeving plaats vinden?                                    Daar was een legioen duivelse grootmachten bij nodig om dit te doen, zij zijn dan toch  op het pad van Adam en Eva gezet.  En ook niet onbelangrijk, de boom des goed en des kwaads stond toch ook in het paradijs met een rede? Ja want het was Adam en Eva al bekend dat de boom van goed en kwaad daar stond, en dat zij daar niet van mochten eten! Want zij zouden de dood sterven. Dus moesten Adam en Eva er toch nog eens nadrukkelijk op worden gewezen, en zij werden extra verleid door de vorst der duisternis, want zij zouden na het eten van deze vrucht gelijk zijn aan God aldus de duivel.

Nu terugkomend op Eva dat zij niet terstond is gevallen na haar daad te eten van de verbodenvrucht?  Waarom viel Eva niet terstond tijdens of na het eten? Nee dan pas  na dat ook Adam als tweede had gegeten van de verbodenvrucht die een bovennatuurlijke smaak in zich had?  Nee toen  gebeurden er nog niets, dan pas toen zij Adam verleide om van deze zeer verrukkelijke vrucht te eten, en Adam zich daartoe ook liet verleiden om van deze vrucht te eten, kwam er angst en schaamte over die beide. Waarom is Eva niet terstond na het eten van de verbodenvrucht gevallen? Zodat Adam daar de gevolgen van zou hebben kunnen en mogen zien?  Zou Adam dan nog hebben gegeten van deze verbodenvrucht? Dit moge toch geen onbelangrijke vragen zijn?

Mijn aller grootste vraag is nog wel deze, waarom mochten er wel een legioen duivelen in het hof van Eden worden toegelaten, letterlijk en figuurlijk werd de vorst der duisternis met zijn legioen duivelen in het vredige paradijs geworpen?

Helwaardige boosheden werden los en toe gelaten om deze twee goed en vredig geschapen mensen  met een eeuwige verleidingvoltreffer in hun ziel en zaligheid  te raken en te kraken?               Hun zaligheid zal zeker niet zijn geraakt, want Adam is het verbondshoofd, maar de smet is hierdoor wel op alle mensen gevallen? Adam en Evan zijn na hun daad (uitlokking) niet gespaard gebleven , met weeën zult gij kinderen baren, met zweet des aanschijn zult gij moeten arbeiden. Maar al wat na Adam en Eva op aarde is gekomen, zullen de meesten verloren moeten gaan om deze daad ? Ja ik heb hier ook weer een vraagteken bij, want voor deze daad van Adam en Eva waren er geen engelen met vlijmscherpe zwaarden om het paradijs te bewaken, terwijl na hun daad daar wel engelen neer zijn gestreken om het paradijs te bewaken zodat zij niet terug in het paradijs mochten komen? Ook geen onbelangrijke vragen?  Adam en Eva kunnen toch niet ter verantwoording worden geroepen over de oorlog die in de hemel is begonnen? Waarom moest Adam en Eva schuldig worden verklaard als mede het gehele mensdom, moest hier als schuldige worden aangewezen?

Verbondshoofd Adam gegeten en het gehele mensdom moest ( ge)vallen;

Met alle eerbied gesproken, de oorlog in de hemel is dan toch een grote fout in de schepping?

Grote angst en beven maakte  zich meester over adam en eva, en zagen toen dat zij naakt waren. Zich verstopten in het struikgewas, waar zij beide ter verantwoording werden geroepen door God; Maar…. Nu komt het waar ik mijn grote twijfels over heb, eerder al vermeld.

Na deze daad en overtreding werden zij beiden gestraft,en werden een legioen engelen met vlijmenscherpe zwaarden voor het hof van Eden geplaatst?  Voor de val was daar helemaal geen spraken van? waarom wel na de val? En waar waren de redende engelen?

De gevallen engelen c q uitgeworpen duivelen werden niet rechttoe rechtaan in de hel geworpen, nee in het hof van Eden tot in lengte van dagen tot op den dag van vandaag? Dan heeft dit toch een doel?  Dan moest deze  beproeving toch plaats vinden en uitgevoerd worden door deze gevalle engelen, is toch geen fratsen of veronderstellingen, het is toch alzo gebeurt, en gebeurt nog in lengte van dagen, zolang het mensdom zal moeten bestaan.

Waarom zijn zij Adam en Eva niet met vleugelen des heiligengeest beschermd voor deze duivelse macht? Eerst oorlog voeren in den hemel, uitgeworpen, om vervolgens hun macht te beproeven  in het hof van eden, om de mens  eeuwige slachtoffer te maken moge hier dan geen twijfels en vragen over worden gesteld? Nee want dan ben je remonstrant?

Wie anders zou dan deze twee mensen kunnen  of moge verleiden tot de zondeval? Want daar stond toch de boom van goed en kwaad voor in het paradijs?  Zo als gebleken, moest er een zondebok zijn, de duivelse vorst der duisternis werd toegelaten om het verbondshoofd Adam te verleiden, maar begon als eerste bij Eva? Hoe kon dit nu gebeuren? De oorlog is dan toch als eerste in de hemel begonnen, en de gevolgen daarvan moest worden beslist in het vredige paradijs en worden  uitgevochten met de mens? En wat ik ook niet versta, de mens goed en rechtvaardig geschapen, dat zij dan niet een grotere macht bezaten om de gevallen engelen te weerstaan? Gevallen engelen die uit hun hemelse macht waren ontheven? Nee de macht van deze verdoemde monsters waren nog steeds bij machten om de mens ten val te brengen? ??                                                  Ik kom nog met het voorbeeld Job;

Ik wil zeker de Heere niet ter verantwoording roepen, al lijkt het dat ik dit in grote maten doet, mijn vraag als kleinsverstand, dan heeft Zijn schepping toch al in de hemel gefaald?  Engelen uit zijn hand voortgebracht, wat wij niet lezen over alle engelen is, dat zij nog goed, nog volmaakt zijn geschapen, van de mens lezen wij dit wel, Hij zag dat het goed was, dus niet volmaakt,maar goed was. Nou hier ligt nu de kern van de val, want een volmaakte schepping zou daar nooit die val zijn geweest, ook de boom des goeds en kwaads zou overbodig zijn. Dus er is door de schepper ruimte gelaten voor het kwaad, lezen wij ook hoor, ruimte gelaten voor het kwaad, maar het kwaad heeft niet het laatste woord. Dit zijn toch geen veronderstelling of naar dergelijke grote en machtige zaken te raden, nee het zijn Bijbelse feiten die wekelijks  worden gepredikt over het rond der aarde. Waaronder de mens tot op de dag van vandaag onder gebukt moeten gaan. En zolang de aarde zal bestaan en er leven is onder de zon, is het nog niet teneinde, want dit monster briest nog steeds over het rond der aarde? Ook een moeten: Dit is toch ook Gods drie-enige werk. Want het grote werk van dit monster moet nog beginnen aldus het woord:

En nu kom ik terug niet alleen bij Job, maar daaraan vast gekoppeld de vorst der duisternis.                   Want ik heb het gehad over den duivel dat die ook nergens toe instaat is, dat dit onder toelating Gods gebeurt, nou hier een van de vele sterke voorbeelden, dat den Heere de duivel erop wijst en zegt, zie op mijn knecht Job, en ik zie het als een weddenschap die den Heere aangaat met den duivel, sla uw hand aan alles wat Job bezit, maar van Job blijft gij af, en de wind werd zelfs in de boze hand van den duivel gegeven? Kom ik later ook nog op terug:

Als ik al deze vragen aan onze ouderlingen, of predikanten stelt, luid hun antwoord,

Vele geroepenen, doch weinige uitverkoren? Nou hiermee geven zij toch al het antwoord op alle vraagtekens, vele zullen niet het koninkrijk der hemelen beërven:

Het word niet een ieder gegeven, zij die geloven haasten niet, want zij zijn de van eeuwigheid uitverkorenen, van eeuwigheid opgetekend en bezegeld in het boek der levende. 

Haast u om uw levenswil, is naar mijn mening een loze kreet! Want er valt nu eenmaal en andermaal niets te haasten, zonder Mij kunt gij niets doen, en gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend? De een heb Ik lief dn ander heb ik van eeuwigheid gehaat.         

Strijd gij om in te gaan?

Nou daar wil ik het volgende tegenoverstellen; Namelijk gedenk de vrouw van Lot? Ik heb hier maar een eerlijke vraag op. Zou de vrouw van Lot de eeuwige heerlijkheid zijn ingegaan, wanneer zij niet had omgezien naar Sodom? Ook hier kom ik nog op terug.

Toen Sodom en Gomora zou worden omgekeerd, en lot samen met zijn vrouw deze stad mocht en moest ontvluchten. Toen de tijd voor hen beide was aangebroken en die beide hun stad met alle die hen lief en dierbaar waren moesten ontvluchten  met een onherroepelijke voorwaarde, ziet niet om:                                                         Vluchten zonder om te zien naar deze afschuwelijke en verschrikkelijke afrekening  waar hemelsvuur  gepaard met zware donder en bliksem van uit de hemel neerstorten op alle die hen lief en dierbaar waren en alles wat leefde werd gedood en in brand gezet?

Postexistentie

Toch kon de vrouw van Lot het niet laten, ondanks de vermaning  toch nog even om te kijken, en zij terstond veranderde  in een zoutpilaar? Vraagteken, ja weldegelijk, want… waarom kon Lot zich wel beheersen en zijn vrouw niet?

Dit omkijken is en was een moeten, want zij moest verloren gaan, en dat lag in de weg van omzien: Een dubbel logisch gevolg dat zij zou omkijken; want zij was dan wel gered uit de gruwelen die op de stad Sodom  zouden worden losgelaten, maar zij was niet gered van eeuwigheid. Daarom was en is het een logische daad dat zij nog even zou omkijken naar al haar achtergebleven vrienden en familie: Waarom? Omdat zij niet vrij is en was gemaakt van zonden en schuld, dus ook niet vrij kon en mocht zijn van al haar dierbaren hier op aarde,daarom!

Postexistentie betekend, na de dood blijft de ziel voortbestaan.

Zo ook de vrouw van Lot. Zij zo ver heeft moge komen en toch verloren moest gaan, en zo luid onze leer en uitleg,het is en was haar eigenschuld?  Dit is nu  gebagatelliseerde tegenwerpingen van onze herders en leeraars dat  wij dit moeten geloven als de waarheid?  Zij verwijten de vrouw van Lot, zij heeft niet gewild, en daarom werd zij een zoutpilaar, wat een directe onzin:

Nogmaals, een plus van eeuwigheid, kan en zal nooit een min worden in de tijd, dus zeker niet in de eeuwige heerlijkheid, totaal uitgesloten, dus totaal niet waar. Daarom lag haar hart nog in deze zondige stad, niet omdat zij niet gewild heeft, maar omdat zij een niet gekende is en was, gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend, daarom!  Daarom noem ik dit louter onnatuurlijke blokkades opwerpen, en louter vage verwijten opvoeren, om dit en vele andere gebeurtenissen te kunnen bagatelliseren en hun  standpunten maar tot in lengte van dagen te verdedigen:  hier hoeven wij toch geen theoloog voor te zijn?   De vrouw van Lot vluchten op en uit eigen kracht, dus was een wereldse eenling: Lot mocht en moest vluchten in de weg der Godzaligheid en ondersteund door de Geest der genade en gebeden., dus slotconclusie, Lot kon niet omkijken, ook al zou hij dit willen:

Nu kom ik terug op mijn eerdere vraag, zou de vrouw van Lot het rijk der hemelen zijn ingegaan, wanneer zij niet had omgekeken? Als u of ik deze vraag zou stellen aan onze herders en leeraars, zeg men zonder aarzelen, JA!

Nou ook hier heb ik eens goed over na moeten denken, en kwam tot de volgende uitleg voor mijzelf;

Ik kwam bij mijn overdenkingen tot de slotsom, ja beide is waar, als zij niet had omgezien, was zij behouden gebleven, nou dit raast toch tegen al mijn eerdere uitleg en ongeloof in? Ja dat is ook waar, maar… dan zou de historie en de feitelijke lezing niet zo zijn geweest als het nu wel is, want wanneer zij niet had omgezien, was haar vlucht geslaagd geweest en zou dit ook logisch zijn geweest van, zij een godzalige vrouw was van eeuwigheid, dan zou zij eveneens gelijk Lot niet hebben omgezien, omdat zij dan beide  zouden vluchten in en met de Geest der genade en gebeden!          Daarom is het bij  beide waar! Maar nu wij kunnen en moeten lezen, dat zij terstond werd veranderd in een zout pilaar, mogen en kunnen wij volmondig stellen, dat zij verloren moest gaan:

Nou u zult het verderop nog weleens tegenkomen, hetgeen ik nu gaat schrijven, als ik voor een dergelijke keuze zou komen te staan, zou ik ten ene male weigeren om mijn geliefden achter te laten, want ik zou niet graag de hemel willen beërven, als ik weet, dat mijn bloedeigen kinderen en vrouw zouden worden overgegeven aan alle gruwelen die in den Bijbel staan opgetekend., eeuwige rampzaligheid zonder einde. Maar ook dit kunnen wij zelfs niet weigeren, en zullen geheel worden losgemaakt van alle die ons lief en dierbaar waren en hun veroordelen tot die eeuwige rampzaligheid?

Daarom heb ik al eerder geschreven, genade in een hypnose, want een ieder zal op den jongste dag als vreemde tegenover elkaar staan, vader en moeders zullen hun kinderen en kleinkinderen, familie en vrienden niet meer kennen, als mede andersom.

Lot was een begenadigd mens, dus komen wij weer bij mijn eerdere vertaling, genade is slechts een hypnose, Lot was geheel losgemaakt van alle die hem lief en dierbaar waren, totaal geen liefde nog  gevoel, nog enige gemeenschap met alle die waren achtergebleven: Want Lot was geheel  eens  gemaakt met God. Dus ook met alle dood en verderf wat moest worden losgelaten op alle inwoners van die stad. Dit is toch niet te bevatten? Dan mogen wij toch spreken dat  genade een hypnose is?

Daarom vluchtte de vrouw van Lot uit eigenkrach en macht.  Lot was bekleed met macht en kracht die hem was gegeven door de Geest der genade, en met hem was, dus kon Lot onmogelijk struikelen,en mocht ook niet struikelen, want anders komt Gods woord in het geding, want zo zegt het woord,   Ik ben met u, al de dagen,tot de voleinding der wereld!

Terwijl Adam als verbondshoofd en Eva behouden zouden blijven, ook na hun daad, daarentegen het overgrote deel van hun nageslacht verloren moeten gaan, en  de gevallen engelen zullen moeten blijven volgen in de buitenste duisternis, in het helse vuur der verdoemenis? Is dit geen willekeur?  De een niet de ander wel, het is bij beide een moeten verloren gaan en een moeten behouden blijven! En geen van beiden kunnen dit weigeren nog tegenstaan, een uitgemaakte zaak.                     Hoezo bekeerd u?

En het tweede punt is deze… de vrouw van Lot mocht ver komen, zij mocht zelfs de stad ontvluchten, maar zou toch verloren moeten gaan: Daar Lot mogelijk nooit heeft getwijfeld aan zijn vrouw dat zij zou omkijken, en als nog verloren moest gaan. Nu het kardinale punt, zo zullen er velen nog verder komen dan de vrouw van Lot, namelijk dat er vele tot aan de hemelpoort zullen en mogen komen, en nog zullen worden weggestuurd, gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend, daarom was de vrouw niet bij machten om de raad des Heeren op te volgen en te gehoorzamen niet om te kijken! Gelijk de dwaze maagden verloren moesten gaan, is ook een moeten, het is naar mijn mening en overtuiging slechts, om het eeuwige verwijt, gij heb nooit gewild?

Maar nu het verwijt wat wij vele male hebben gehoord in alle predicaties, de vrouw van Lot heeft niet gewild, nee dat zijn blokkades opwerpen, om mijn uitleg af te troeven. Daar zijn onze predikante een ster in, blokkades opwerpen daar waar het niet meer is te verdedigen! De vrouw van Lot kon niet staande blijven, want zij was niet opgetekend in het boek der levende, dat is wat waarheid is;              Een plus van eeuwigheid word nooit een min, en een min van eeuwigheid, word nooit een plus!  Velen zullen en mogen zelfs tot aan de hemelpoort komen, en ook nog die sterke hoop der verwachting van zichzelf hebben dat zij godvrezende mogen zijn, en behouden zullen worden,  zullen  en moeten alsnog vallen, en die val is zeer groot. Groter nog dan de vrouw van Lot, de ontzielde zoutpilaar komt bij de jongste dag weer tot leven! Niemand, maar dan ook niemand hetzij plus het zij min, zullen nooit meer samensmelten. Maar wat laat deze gelijkenis nog meer zien en horen? Nou aller eerst dat er wederom een zware druk op deze mensen werd gelegd, het was niet alleen het zware proces om uit deze stad te vertrekken. Maar buiten dat deze stad met vuur en stenen zou worden gebombardeerd, en alle die hen lief en dierbaar waren daar onder moesten bezwijken. Maar nu komt het, zij krijgen deze opdracht, ziet niet om tijdens uw vlucht, nou vooraf werden zij op de hoogte gebracht hoe deze stad zou worden vernietigd door vuur en sulver, en dan niet eens moge omkijken? Dit ligt in de onmogelijkheid om dit als mens te kunnen doorstaan en of zonder hulp van de Geest der genade te volbrengen. Dit is nu een mooi voorbeeld van welke ballast er op de vrouw van lot werd gelegd zonder de geest der genade, ligt in de onmogelijkheid, zo ook op de mens in het algemeen tijdens zijn ganse leven, zelfs onder een dergelijk zware vlucht is geen begenadigd mens bestand, dan alleen wanneer zij zijn begenadigd, gij zijd gered, God heeft u welgedaan, dan is hij of zij sterk en losgemaakt, gehypnotiseerd en ondersteund door de Geest der genade en gebeden. Zonder zaligmakende genade ligt de mens volkomen in de onmogelijkheid van leven en sterven? Dus nu mijn titel;

                                      “Bijbelse feiten theologische fabels”

                                                    Samen en toch alleen?

Waarom heeft Lot de Heere niet ter verantwoording  geroepen? Heere, wij mochten toch samen deze stad ontvluchten, waarom moest zij mij worden ontnomen en terstond veranderden in een zoutpilaar?Ik heb al zoveel geliefden achter moeten laten in deze verschrikking./ Nee geheel niet aan de orde, het was goed zo, want tenslotte is genade een hypnose die een verloren zondaar geheel loskoppelt van alle die hem of haar lief en dierbaar waren.! Dat doet dan geen pijn meer, het zij zo.

Nou en hoe zit het dan met trouwen, waar twee in een vlees samen smelten, zoals Adam en Eva, zij waren samen een vlees en bleven na hun daad een vlees, waarom de vrouw van lot niet?                        Ik wil en zij zullen, en daar was Lot mee eens gemaakt, geen verwijt naar den Heere:                                  Dus al meerdere keren aangehaald, genade is een hypnose, word in deze historie van Lot duidelijk bevestigd:  dat staat gelijk aan de dood die recht tegenover het leven staat, en zonder enige emotie zijn vonnis zal doen vellen! Waar het verlies geheel emotieloos word beleefd? Ik heb ook al van zeer dichtbij gehoord dat een stervende man dit antwoord gaf aan zijn vrouw, toen zij aan haar man vroeg, Leendert ken jij mij nog, waarop Leendert  antwoorden, ja jij bent Bep…. Dus haar doopnaam gebruikte, dat het niet zijn vrouw meer was, maar al stervende van verre stond en geen enige gemeenschap meer bezat bij zijn vrouw?

Dit wil ik eens verder gaan uitdiepen, hoe is het mogelijk dat onze vaders en moeders, broers en zussen, kinderen en kleinkinderen, vrienden elkaar onherroepelijk tot de hel der verdoemenis kunnen en zullen, (moeten) veroordelen, zonder enige emotie (hypnose ontbind) om hun eigen vlees en bloed tot de eeuwige rampzaligheid te moeten verdoemen in het eeuwige helse vuur? Ja gewoon niet klein te krijgen!

Breng hun hier voor Mijne voeten en slaat ze dood?

De mens zonder enige voorspraak op aarde gezet, een lijdend en lijdensvoorwerp als mede het onderwerp  onder alle verleidingen  van de vorst der duisternis. Wanneer die mens het louter en alleen moet hebben van de algemene genade, of misschien wel onder auspiciën van den duivel  is gegeven om zijn speelbal te moet zijn en blijven . En  dan nog de moed kan opbrengen om op te gaan naar de kerk, en duizenden keren moet horen, ga niet alleen door het leven, die last is u te zwaar?  Gaat weg van Mij Ik heb u nooit gekend: Dan met alle respect, is de kerk toch niet meer dan een theater louter om het eeuwige verwijt, gij heb niet gewild?

Daarom vind ik, dat genade slechts een hypnose is: Alle die deze zaligmakende genade moge ontvangen spreken door de geest der genade en gebeden, en zijn geheel eens gemaakt met alles wat God hun gebied, dat zij hun bloed eigen kinderen moeten en kunnen doodslaan, doen zij in de volle overgaven en overtuiging zonder enige emotie gelijk een Manasse ook heeft gedaan. Daarom is alles, een moeten, want zonder Mij kunt gij niets doen, nog laten, nog praten, nog verlaten enz.  Hoe zo is het boek van de moslim louter dood en verderf?

Zij die geloven haasten niet, en in dat zelfde woord staat ook, haast u om uw levenswil?  wederom een vraagteken,nee,  want ik weet heel goed wat hier mee bedoeld word en voorgehouden. Zij die geloven zijn  van eeuwigheid opgetekende in het boek der levenden,  en haast u om uw levenswil, zijn de ongelovige, de doden van eeuwigheid die hunne doden hier op aarden moeten begraven, en zijn van eeuwigheid verloren en overgegeven aan de vorst der duisternis, ten doden dood in het vuur der hel veroordeeld. Hoe zo haast u om uw levenswil? Hoe zo bekeerd u? Gaat weg van Mij…………..

Dan is dit toch een dode predicatie aan alle die opgaan naar de kerk? Hier aan kun je toch opmerken, dat het woord louter ter kennisgeving en om het eeuwige verwijt is bedoeld. Alle mensen zullen horen het levende woord, om het eeuwige verwijt?  Gij heb niet en nooit gewild om u te bekeren tot het geloof, wat een onzin? Wat nou niet gewild?

Terug naar de tekst, laten de doden hunnen doden begraven, hier word gezegd, zij zijn al van eeuwigheid dood verklaard, ziet daarom niet op hun, doch ziet op u zelf? Dit is nu het zelfde als dat niet alleen het woord, maar ook vele predikanten gebruiken te zeggen, zal ik er een of twee vinden onder de kansel die de zaligmakende genade moge bezitten? Dat sluit aan wat in het woord staat, een in een dorp, twee in een stad? Waarom en waartoe dan predikanten die wekelijks het woord brengen, wat louter voor levend gemaakte zielen verstaan mag en kan worden? Vele zitten als kerkvulling en om de schijn van christen te zijn in een farizeeërs gestalte daar dan nog bij willen horen ook?  Ja er bij te horen, godsdienst bedrijven, en  zo het woord het ook zegt, van echt niet te onderscheiden, maar nochtans spreek ik niet van een helaas? Waarom niet, omdat het altijd beter is om te zijn op de werkvloer van den Heilig geest, dan de wereld te dienen en te bedienen, en alle remmen losgaan.

. Ik heb in mijn boek Hol(anders)land het al aangehaald, als er geen bajes en geen kerken meer zouden zijn, zou het een grote losgeslagen bende zijn! Want voor onze norm en beschaving zijn zij beide nodig: Het verlengstuk van wet en evangeliën.

Vervolgens krijg ik daarop dit antwoord, zou de pottenbakker zelf mogen uitmaken wat hij met zijn potten doet,koesteren, weggooien, vernietigen of voor eeuwig bewaren;                                                        Ja dat is mij zeer helder en duidelijk, maar wij mensen maken toch ook geen vergelijking met bv. een scheepssloperij en een ziekenhuis en de psychiatrie…………   van sloop hem of haar maar weg, want ik heb hem of haar nooit gekend? Ja vraagteken, het is toch Zijn schepping, van niemand anders, hoezo nooit gekend? Omdat vele zullen moeten horen, gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend, daarom!Dus wil ik ook geen vergelijk horen over levende zielen te moeten gaan vergelijken met dood staal en steen.

Dit is geen paradox, maar een  eeuwig doodsoordeel  wat van eeuwigheid is uitgesproken over levende zielen, doch in hun leven op deze aarde onder het eeuwig vervloekte oordeel te moeten en zullen blijven liggen? Hoezo bekeerd u?Een vergelijking wat zich door niemand laat verstaan, sterker nog, eenmaal en andermaal zich geheel niet laat verstaan en nooit kan en mag worden verstaan. Zonder Mij kunt gij niets doen, nog horen, nog verstaan. Toch lopen daar vele christenen mee weg, sterker nog, zij zijn het daar helemaal  mee eens? Of moet ik zeggen,zij zijn door zaligmakende genade daar helemaal mee eens gemaakt, ooit van eeuwigheid al bezield en verzegel als mede begunstigd in  gehypnotiseerde genade. Vraagteken? Ja!

Zeg mij nu niet dat ik hiermee onzin uitbraak, het is de ware leer der Bijbelse waarheid, dus zeker geen verzinsel! Dit is ons geleerd en voorgehouden. Natuurlijk moeten de regels nu eenmaal blijvend gehandhaafd worden. Want de wet is ons lief en hare handhaving onmisbaar! Lijfstraffen zijn daarom noodzakelijk, maar om een mens die slecht 70 of 80, voor mij part 110 jaar op deze aarde te hebben geleefd, voor eeuwig te pijnigen, ?????    Dit laat zich totaal niet verstaan, geen levende ziel die dit ooit zou kunnen bevatten! Onze wereldse wetgever straft naar verhouding, waar ook een einddatum in het vooruitzicht word gesteld. Dit kan ik van onze leer en waarheid niet zeggen! Maar tot wie anders zouden wij kunnen gaan? Natuurlijk kan de mens niets en is tot niets instaat. De mens is het lijdend voorwerp en onderwerp van willekeur! Die wel en die niet, en al staan wij allemaal op bij de jongste dag, een mensenmassa die niet is te tellen, daarbij een legioen duivelen, nog hebben zij niet de gezamenlijke macht om ook iets daartegenin te brengen. Eerlijk?

Ik relativeer veel,                                                                                                                                                                                                                  En toch…. De moordenaar aan het kruis, ook onkerkelijk, moord en doodslag was zijn leven, en sterven, nee toch niet, want tijdens zijn sterven aan het kruis werd hem toch het koninkrijk der hemelen aangeboden, geheel buiten alle verwachting, heden zult gij met Mij zijn in het koninkrijk der hemelen, gij zult eeuwige Godzaligheid beërven? Waarom dan het evangelie? Waarom dan  een wet die hem ter dood veroordeeld heeft aan het vloekhout?  Ook deze moordenaar is en was van eeuwigheid een uitverkoren vat. Dit is en was geen moment opname van bekering, maar een verzegelde en een van God  gekende van eeuwigheid!

Vele kerken die achter de feiten aanlopen, wat van eeuwigheid al is uitgemaakt? Waarom kon en mocht Davit hoeren en snoeren, erger nog, de echtgenoot van zijn liefje de dood liet injagen, om hem voorin het leger plaats laten nemen,  gepland om als eerste de dood zou worden ingejaagd?    Deze man moest worden opgeruimd, de weg moest worden vrijgemaakt, zodat Davit zou kunnen hoeren en snoeren met deze vrouw, die hij als machthebber wist te roven en tot zichzelf wist toe te eigenen, om zijn vuile weg van hoeren en snoeren vrij te maken met deze vrouw?  Ingepalmd door een Godsgezant en koning ?

Het was davit die deze vrouw liet halen en tot de daad kwam, maar het liep niet alleen slecht af met de man. Omdat Davit door een profeet er op werd gewezen, gij zijd die man, maar de grove zonden die Davit met voorbedachte raden had gedaan,  werd niet davit bestraft, nee . Is dit recht en rechtvaardig lijk mij?  Gek dat mensen gaan twijfelen en menen dat het allemaal wel zal meevallen, want dit kan toch niet allemaal waar zijn? later veel meer hier over.

Antichrist en remonstrants wanneer men dergelijke vragen stelt en aan het papier toevertrouwd. Dergelijke vragen mogen en kunnen nu eenmaal en andermaal  niet worden gesteld aan onze herders en leeraars? Daarin kiezen zij de weg van de minste weerstand, men wuif mijn vraagstelling weg, zij lopen daar zelfs voor  weg?, en weigeren te redetwisten, mag niet? Onderzoek toch alle dingen, en behoud het goede?

De mens kon staande blijven luid het woord en leer der kerken? Ja een heel groot vraagteken:

Wanneer twee mensen voor een niet gering feit komt te staan, waar de schepper van hemel en aarde den Almachtige hen er ernstig opgewezen, wanneer gij daarvan eet…. Maar na er van deze boom is gegeten gebeurde er helemaal niets, sterker nog, de uitkomst was van een goddelijke smaak? Waarom niet smakeloos, of zelfs bitter, nee een bovennatuurlijke vrucht der verleiding om ook Adam daarvan te laten eten.

50/5O en zij lieten zich zo gemakkelijk verleiden, zelfs adam was God vergeten gemakkelijke prooi. De eerst geborene en bondgenoot viel bij de eerste beste verleiding, en vermaande eva niet, eva gij weet toch wat onze schepper heeft vermaand, dat wanneer wij …Nee niets stond den duivel in de weg om de mens ten val te brengen?Geef mij een goede rede wat Adam en Eva als enig voordeel of bijstand gaf tijdens de duivelse verleiding?

Het kaf en het koren, groeien samen op, is geen paradox!Nu zal ik het gaan hebben over het onkruid, wat altijd door iedere predikant word belicht in hun prediking.  Deze gelijkenis van de loonwerkers korte tijd later na hun inzaaien er onkruid de kop opstak, en zij hun werkgever raadpleegden, zullen wij het onkruid verdelgen c q verwijderen? Nee was het antwoord van hun baas, laten zij samen opwassen tot de gewassen kunnen worden gerooid. Nu is mijn vraag, (wat ik helemaal geen vraag waard vind) onkruid, is dat de schuld van de zaaier? Heeft hij zijn werk niet goed gedaan? Nee! Dus duidelijke conclusie, De zaaier geen blaam trof en ook niet zijn schuld was!

Want onkruid is een onderdeel van de schepping, niet meer en niet minder, het zij zo en het blijft zo omdat het de schepping is en het zo moet zijn: Hier kan de mens niets aan veranderen, ook niet door de mannier van zaaien.  Wederom een onomstotelijke bevestiging, het kaf, wat voor de meeste onkruid moet betekenen,wat nu eenmaal en andermaal dient te worden verbrand!

Nu zult u wel denken, ja maar deze tekst ken ik ook, maar daar was toen door vijanden opzettelijk onkruid in de gewassen gegooid. Ja maar zijn de hedendaagse gewassen Andes dan, kennen wij nu geen onkruid meer? Ja dus, onkruid is ook een onderdeel van de schepping, beter gezegd, na de val als kwaadaardig mee gegeven.

                                                                                                                                                                                                                                                           Ik wil dat dit schrijven niet alzo word gelezen,  zijnde, mensen te willen beïnvloeden, of op een dwaalspoor te brengen, nog minder mijn ontboezemingen opleggen dat ik het beter weet:                Of kosten wat het kost mijn ongeloof moet laten botvieren.  Nee het zijn mijn onbegrippen en onbeantwoorde vragen waar ik de laatste tijd mee worstelt, en daar geen antwoord op kan en mag krijgen, want hier op is geen antwoord te verkrijgen, omdat ik goed weet waarom men op mijn vragen geen antwoord wil of kan geven, het zijn keiharde feiten in ons mensenleven zo zeker als de dood! Keiharde realiteit der eeuwigheid!                          

Ik heb zeker niet de bedoeling om oneerbiedig of godslasterend te zijn, het is een ballast aan vraagtekens, waar ik niet anders kan en moet concluderen, dat alle vraagtekens eenmaal en andermaal uitroeptekens moeten zijn, van nu tot in alle eeuwigheid, daarom!

En ik weet heel zeker, dat dit verhaal door  vele christene zal worden beaamd!  Ook van die genen die voorin de kerk zitten, maar zij zullen dit met klem ontkennen! Waarom? Omdat zij dan ook hun ware  natuurlijke staat moeten bloot geven en bekennen, dus moeten zij hun godsdienstige farizeïsme hooghouden, en blijven volharden in hun leugenachtige godsdienst en zijn daarom verplicht te  blijven volharden, en dit schrijven daarmee veroordelen als rampzalig: Maar inhoudelijk zijn zij het met mij eens!

Ben ik in verzet en denk ik te klein van God en goddelijke zaken? Nee ik denk zeker niet klein van God, bij alles wat ik doe, schrijf en tijdens mijn slapen, ontken ik het bestaan van God en Zijn almacht nooit!

Ik heb geen geloof nodig om dit te weten,  onze ingeschapen Gods kennis kunnen wij nooit verloochenen, en een ieder die dit ontken, is een opzettelijke leugenaar: Ik ontken ook het bestaan van hemel en hel niet, het is een plus en min schepping, ons gehele bestaan is daarvan afhankelijk . Dagelijks worden wij  geconfronteerd met plus en min, de twee wegen van leven en dood.

Instinctief zegt mijn gevoel dat al hetgeen  ik heb meegekregen in mijn opvoeding, zondagschool en kerk totaal haaks staat op alle gevoelens van ons menselijke leven?  Dit kan niet allemaal waar zijn? Zo zal ik nog enkele feiten uit de ontelbare gebeurtenissen in het woord opvoeren, namelijk de zondvloed, maar later hier meer over.

Naar mijn gevoel word hierover door de meeste predikanten een verkeerde voorstelling van zaken gegeven om maar eens te beginnen met, bekeerd u? Mijn gevoel zegt heel wat anders op het woord wat ons zegt bekeerd u, terwijl dat dit zelfde woord ons zegt, zonder Mij kunt gij niets doen? Toch word er in de predicaties gebagatelliseerd en een geheel andere voorstelling gegeven.       Bekeerd u, bekeerd u, want waarom zult gij de eeuwige dood sterven?                                                        Er valt nu eenmaal en andermaal niets te bekeren, en de eeuwige dood te kunnen ontlopen. Doch is dit wel  wat u en mij tot op de dag van vandaag word voorgehouden, bekeerd u bekeerd u? Want zo leert ons die zelfde leer, hier is niemand toe instaat, het is louter een gunst,uit genade alleen! Genade is de enige waarheid, genade, niets anders dan genade, maar dan wel een zaligmakende genade van eeuwigheid!

2

Wij mogen nooit beginnen met de uitverkiezing? Wederom een eis en leerregel van  onze herders en leraars, strijd gij om in te gaan, ( zonder Mij kunt gij niets doen, hoezo strijden?) en zeker niet twisten over de uitverkiezing en voorzienigheid, dit is dan hun eerste verweer en commentaar. Rigoureus word er aan de handrem getrokken wanneer er over de uitverkiezing word gedebatteerd, want wij mogen niet met de uitverkiezing beginnen: Maar de niet gekende c q opgetekende mogen (nee liever gezegd) moeten daar wel in eindigen, zonder daar vragen over te mogen stellen? Ja dat is waarlijk een mysterieuze paradox hé? Of mogen wij dit zo niet stellen?    

Nee want wij zijn het lijdend onderwerp, en voorwerp ten doden dood of levend gemaakt ten  eeuwige leven,en  beide kunnen hier niets aan veranderen, later meer hierover.  

Naar mijn gevoel staat dit gelijk aan om een blinde te verwijten dat hij niets ziet  en het daarom zijn eigenschuld is, strijd gij om ziende te worden, en als je niet wilt strijden om te kunnen zien het licht der leven, dan is dit je eigenschuld, dat gij dan maar voor eeuwig tot de duisternis veroordeeld blijven. En waarom tot in alle eeuwigheid blind zal blijven. Dit is toch geen paradox, hij is toch afhankelijk van Zijn onmisbare genade, niet meer en niet minder! Maar genade is geen moment in de tijd, maar van eeuwigheid, dus het is dan een bekendmaking van hier en nu van eeuwigheid in de tijd bekend gemaakt aan de levende ten eeuwige leven.

Dat is het zelfde als wat  wij ook horen van het ware volk, Hij mocht zich eens wenden? Nou sorry hoor, met eerbied gesproken, den Heer heeft zijn besluit eeuwigheidbesluit genomen tot in alle eeuwigheid, dus doet dan niet van die rare praat, Hij mocht zich eens wenden, of den Heere in de tijd op zijn besluit van eeuwigheid nu ineens terugkomt, leugens, den Heer kan niet liegen nog zwalken, Zijn raad is van eeuwigheid beslist onveranderd en volvoerd!

Daarmee word de onmogelijkheid kenbaar gemaakt U niet te mogen leren kennen , nog daar omtrent vragen over te stellen. Strijd gij om in te gaan in het koninkrijk der hemelen, dat is dan een grote tegenstrijdigheid en leugen volgens dit zelfde woord! Ik heb al vele voorbeelden geschetst en er volgen er nog velen, het kan, zal en komt nooit tot leven zonder genade! Toch is ook deze genade twijfelachtig, want het is al van eeuwigheid bezegeld en beslist, dus genade is slechts een bevestiging van wat er al van eeuwigheid was. |Dat is geen toeval, het is en was bij Hem al van eeuwigheid bekend. Eigenlijk een bekendmaking van Ik heb u al van eeuwigheid lief gehad. Twee ik heb u van eeuwigheid gehaat!

Een en de zelfde mens uit Zijn eigen schepping?

Verifiëren in tegenwerpgelijkenissen is ten ene male verboden en remonstrants aldus onze leeraars?  Plus en min geeft toch de mogelijkheid om te kunnen rekenen, dus  om ergens op terug te kunnen en mogen vallen, vergelijken,  verifiëren en alles er op na te zien, op waar en onwaarheden?  Plus en min om tot een geheel te komen gelijk een accu. Nee, dit is remonstrants. Onderzoek alle dingen, maar behoud het goede staat ook in het woord, dus waarom op deze vragen dan geen antwoorden moge krijgen?

De laatste tijd ben ik over deze Bijbelse uitleg  gaan nadenken, wat bij mij een ernstig verstoorde en onrustige zondagsschoolgeweten teweeg heeft gebracht.  Wat vervolgens weer een terugkoppeling maakte naar mijn opvoeding in oud christelijke gereformeerde kerken en  al hun predikanten, predikanten waaronder wij zondag aan zondag moesten zitten, heeft  mij later louter onrust gebracht en nagelaten. En toch ook niet zo gek lijkt mij, als je dit alles op een rijtje zet.

                                                         3      

Nu kom ik niet meer in de kerk, rede de verzorging van onze gehandicapte zoon Bas, dit is ten enenmale niet mogelijk om mijn vrouw alleen achter te laten. Wel kan ik thuis via de kerktelefoon  alle predicaties volgen.  Maar heb hier al enige tijd ook geen behoeften meer  aan.                                    Het zal u wel duidelijk zijn, of worden waarom niet.

Er heerst ook veel haat en nijd als afgunst  onder kerkgangers.                                                                           Zelfs zij die aangaan aan het avondmaal, want wat zou nu logisch zijn als men heeft aangezeten aan de tafel des Heeren. Dan ga je na de tafel, toch zeker de dag erna deze mensen bezoeken en delen de zoete gevoelens die hij of zij hebben mogen ervaren? Nee napraat is wat ik het meeste heb gehoord van, nou die mag wel nodig aangaan….  En hoe ouder zij worden, hoe erger dit word, en weet u waarom? Omdat zij wel de inborst hebben  zondig zijn, maar om van de mensen gezien willen zijn, en zich kerkelijk opstellen, en ook naar het woord mensen terecht wijzen en veroordelen. Juist deze mensen hebben het hoogste woord en vooroordelen over een ander, zij zijn vijandig, omdat zij hun lusten nooit hebben weten te blussen, het is louter de schijn ophouden en godsdienst bedrijven, en een ergernis zijn voor zichzelf en hun naasten. En wanneer zij zijn oud geworden en zelfs niet meer instaat zijn te zondigen, daar hun naaste ernstig mee lastig te vallen, en te bestoken met bijbelse teksten!                                                                                                                                                                                       Gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend? Laat geen keus, wel een eeuwig verschil horen?          Onze kinderen komen toch onwetend en onschuldig ter wereld, nee zij hebben de erfschuld van adam meegekregen, alleen wanneer zij tot hun verstand zijn gekomen,  worden zij daarmee op de hoogte gebracht? Daar is nu de kerk voor in het leven geroepen. Het eeuwige verwijt aan de verdoemde bekend te maken.  ja het is in alles en in een ieder een moeten, een moeten verloren gaan en een moeten zalig worden, welke grote evangelist kan dit tegen spreken, die mag nu opstaan!

De mens zelf zou nooit van die boom hebben gegeten, als er geen slang aan te pas was gekomen, waarom niet? Omdat dan mijn volgende vraag zal zijn, wie anders zouden dan adam en eva moeten verleiden? Juist daar is geen antwoord op, dus de tweede trap werd nu als gevolg van de uitwerping uit den hemel gegeven door den duivel naar twee vredige mensen in het paradijs. Louter een moeten, anders kan ik hier niets van maken, en het is mij ook zo geleerd en voorgehouden, want het woordje kon, DE MENS KON STAANDE BLIJVEN, valt onder de zelfde zekerheid als vallen 50%/50%, vergelijkbaar met een rietje op zijn kant, de kans dat het staande blijf is geringer dan andersom.

En wanneer men het over de duivel heeft, denk men dat dit een geest is, nee niet te tellen aan boze geesten, een legioen duivelen zijn uitgeworpen uit de hemel op aarde??? Dus de duivelse oorlogsvoering die zij moesten verliezen in de hemel, moest  op het beginnend mensdom worden losgelaten, en zijn overwinning zal en moest zegevieren en het kaf daar voor eeuwig in moest omkomen? Waarom, daar kom ik later op terug!

Het gehele mensdom leeft en loopt onderdruk van willekeur, deze aarde is een opscherp staand mijnenveld, waar de een voor bewaard en het overgrote deel hierin zal moeten omkomen?                     

En nu komt het volgende vraagteken, Gij verloren schaap, gij hebt een redder van noden, een advocaat die tussen beiden kan en mag treden? Ja het word nu wel een heel groot vraagteken, want die zelfde advocaat heeft dit toch 6000 jaar geleden spreekwoordelijk uitgesproken  tijdens zijn omwandelingen op aarde, laat de doden hunne doden begraven? En die zelfde advocaat eiste van zijn Vader, geef Mij die Gij beloofd heb? Ja daar waren zeker niet die genen bij waarover Hij sprak, zie op u zelve, niet op hen, laat de doden hunnen doden begraven?                                                                Dus luid mijn conclusie, dat dit wederom de zoveelste bevestiging is, dat alles al van eeuwigheid een uitgemaakte zaak is, dus hoe zo bekeerd u, gaat weg van Mij….                                                           Den Heere vermaande zijn volgelingen, weent niet over Mij, maar weent over u zelf en uw kinderen? Wat en waar brengt ons dat? Omdat op de dag des oordeels juist vaders en moeders, kinderen en kleinkinderen, broers en zusters, vrienden en families elkaar tot het eeuwige oordeel veroordelen, stort in het eeuwige vuur?  Ja dit is toch totaal niet klein te krijgen nog te verstaan.                                                                                          

Simson gezegend met bovennatuurlijke kracht, gehele legers versloeg, een leeuw verscheurde, vraagteken, zijn laatste wens was aan een jongen, leid mij naar de pilaren dat ik aldaar ruste tijdens zijn gevangenschap.                 Heere schenk mij nog een keer de kracht, zodat mijn ogen wraak nemen op alle filistijnen, en zo gebeurde dat Simson beide pilaren van elkaar afdrukte wat dit gehele gebouw ondersteunde, en het uitriep, mijn ziel sterft met alle filistijnen en er meer doden vielen dan hij in zijn hele leven had gedood.                           Alzo pleegde Simson toch zelfmoord?

Zijn gebed werd dan toch verhoord? Ja wederom een zeer grootvraagteken, want dan heeft Simson toch om zelfmoord gevraagd en verkregen en zichzelf de dood ingejaagd met alle aanwezigen?

En ik meen te weten dat wie zelfmoord pleegt niet zalig kan worden? Ja weer een vraagteken, want ik mag toch zeker wel aannemen dat Simson een uitverkorenen was. Dus voelt u nu mijn vele vraagtekens, over zaken die ik probeer te vertalen wat nou wel en niet waar is.

                                                                                                                                                                               bijbelse uitspraken die wij met regelmaat moesten horen waren, vervloekt is een iegelijk die niet blijft in al hetgeen geschreven staat en mijne geboden niet onderhouden.  Davit, Manasse, de moordenaar aan het kruis dan?         

 De rijke jongeling voegde zich bij de Heere, wat moet ik doen Heere om zalig te worden?               De Heere sprak, verkoop alles wat gij bezit, schenk het de armen, en gij zult ene schat hebben in den hemel. En kom terug, neem het kruis op, en volg Mij, de rijke jongeling werd  zeer bedroefd en ging heen, hem werd te veel gevraagd? Ja weer mijn vraagteken, deze jongeling die in zijn hele leven niets verkeerds heeft gedaan, alle wetten onderhouden, den Heere innerlijk  bewogen en bedroefd was over hem, daar hij een zeer  nauwgezet leven onderhield. Wat deze onwetende rijke jongeling vroeg was naar eer en recht gemeend, daar hij ook niet weet dat hij geen uitverkorene vat was, anders had deze rijke jongeling deze vraag niet gesteld.                                                                     Maar  waarom dan toch een dergelijke antwoord op zijn vraag?  Hier wil ik mee aangeven, dat ook deze jongeling tijdens zijn gesprek met de Heere een ten dode opgetekende was.

Dus waarom gaf den Heere hem dan deze opdracht? Daar hij kansloos was van eeuwigheid als zo velen die worden bestookt met, bekeerd u, waarom zou gij de eeuwige dood sterven?. Gelijk den Heere dit ook wist over de rouwstoet die voor Hem liep, laten de doden de doden begraven, wist den Heere het ook van deze rijke jongeling? Nogmaals dan gaat het toch alleen maar om het eeuwig verwijt?

 Het is in alles en allen een moeten hun vat vol zondigen , om het even wat voor zonden van gierigheid, ijdelheid, twist en tweedracht, noem maar op, of het nalaten van goede werken.               Of juist in zeer grove zonden leven en uitleven, zoals de moordenaar aan het kruis?                          Zij zijn ten ene male overgegeven in de hand des duivels , wanneer er van eeuwigheid geen verzoening over hem of haar is gegeven.

Er staat ook in de bijbel, wees niet al te zondig?  Maar terug naar het kruis, zondiger als de moordenaars aan het kruis lijk mij al in de top van onverbeterlijke zondaar die daar dan ook met recht waren veroordeeld aan het vloekhout. Doch de andere moordenaar aan het kruis dan? Die was bij voorbaat overgeleverd aan alle listen van de duivel,  en ging dan ook spottend ten onder, ja die bleef in de klauwen van de vorst der duisternis! De eeuwige speelbal van de duivel tot hij zijn laatste adem heeft uitgeblazen, nou nee hoor, want zelfs in de hel gaat het verder!                        Het zijn zij die worden verweten, gaat weg van Mij ik heb u nooit gekend, hoe zo bekeerd u?

Waarom het verzoek, verkoop alles wat gij bezit, geef het de armen en volg Mij? Dat is een verzoek en uitnodiging waarin den Heere van eeuwigheid wist , dat deze rijke jongeling dit niet kon volbrengen? Dus de enige boodschap die deze jongeling heeft mee gekregen is. Een verwijt. Het laat zien en lezen dat zonden en ongerechtigheden even zoveel kans op de eeuwige zaligheid hebben, als een nauw gezet en godzalig leven.

En toch ter verantwoording worden geroepen, gij heb niet gewild? Dit is toch de onmogelijkheid prediken, om een van eeuwigheid verdoemde te verwijten dat hij niet heeft gewild?                       Ook  kan de onbekeerde niet zien het ware licht en leven,  nog minder verstaan, de ware liefde en wijsheid word hem of haar onthouden en overgaven van zonden en schuld word daarom niet gekend. bekeerd u, want waarom zult gij de eeuwige dood sterven? Het is heel eenvoudig, het is een roepen en verwijten aan een dode die nog kan horen, nog kan zien, nog kan opmerken,  nog minder zich daardoor aangesproken voelt, of om zich hoe dan ook nooit gewonnen kan geven:                                           Hierop is dan mijn brandende vraag, dit is toch geen paradoxs, nog het ware evangelie, nog liefde nog wijsheid, nog een weg der waarheid? Een leugen is het zeker niet, maar het laat zich niet verstaan om het mensdom aldoor in beroering en verzoeking te brengen en te houden?

3

Dus aangewezen om onder auspiciën van duivelse machten en krachten die den duivel onder de toelating Gods word gegeven. Daarin is echter voor de mens geen alternatief gelaten, plus blijft plus, en min blijf dan ook voor eeuwig min.

Nu het vervolg van Job;

De vorst der duisternis word zelfs de wind en stormen in zijn hand gegeven, zie op het gezin van Jobs kinderen en al zijn bezittingen werden in de hand van de duivel overgegeven, die met een zware windvlaag het huis waar de kinderen waren samengekomen met vrienden en bekenden deed instorten, en alle aanwezigen in dit huis moesten omkomen.  Dit is en was toch onder de toelating Gods en een weddenschap tussen God en de duivel?

Zie op mijn knecht Job werd aan de duivel voorgesteld. Ik geef hem in uw hand, alleen van Job blijft gij af, nou en zo raasde den duivel over alles wat Job rijk was, kinderen vee en bezittingen? Sorry hoor dit vind ik nu geen paradox, maar een liefdeloze actie en weddenschap met een der grootste verdoemsmenswaardige monster die ons mensen voor de voeten is geworpen?           

Gaat niet alleen door het leven, die last is u te zwaar? Maar gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend? Dit is toch de mens wat Zijn pronkstuk van de schepping was, zo zwaar te belasten en in de onmogelijkheid te plaatsen, dat het inhoudelijk niet meer geloofwaardig kan nog mag zijn:            Dit kan en mag toch allemaal niet waar zijn?  Dit vindt ik met recht echt geen paradox wat de meeste predikanten wel doet voorkomen, zonder dit ook maar enigszins te onderbouwen, word hier maar mee geschermd.                                                                                                                                                       Het is het kaf en het koren,  groeien samen op, wetende dat het kaf van het koren gescheiden zal moeten worden, zo zal er een scheiding komen tussen geliefden bloedverwanten, vrienden en families. Dus niets een paradoxen, maar dit is nu eenmaal de wegen van goed en kwaad, van plus en min is naar mijn mening een onbehagelijk gevoel van willekeur! Wat zich ook helemaal niet laat verstaan , dat eens bij de jongste dag, bloedverwanten elkaar moeten veroordelen om voor eeuwige te branden in de hel? Vaders, moeders kinderen, broers en zusters, enz. Die mede het eeuwige oordeel zullen uitspreken en vervolgens hun eigen vlees en bloed in het vuur werpen? Deze begenadigden zijn door genade onder hypnose geïnjecteerd en met God eens gemaakt.       Dit moeten is ook verklaarbaar, want geen hel, geen hemel, want de eeuwige blijdschap en vreugde komt dan ook voort uit de eeuwige rampzaligheid, dat zij daarvan zijn gered, letwel, van eeuwigheid zijn gered, en om het wat plat te zeggen, over het leed van alle die hun eens lief en dierbaar waren, nu eeuwige vreugde en blijdschap vertieren, en daar dan ook hun God en zaligmaker eeuwig dankbaar voor zullen (moeten) zijn???              

Gered in de tijd van eeuwigheid, doch niet van het kruis, ook niet van de dood.

Het is daarom dat het met de goddeloze zo goed gaat, hoe dit komt? Wanneer je van God los bent, en de duivel maar blijft volgen, zullen die genen weinig last ondervinden in gezondheid, rijkdom en eer. Dit is geen nieuws, dit komt voor onder vele dictaturen, overheden, stammen en geloofsgemeenschappen, is ook Bijbels, volgt ons, en gij zult verzekerd zijn van onze macht en bijstand, dit staat ook ons te wachten door de sterk opkomen homo-egocentrische duivelsmacht, aan alle die hem tegenstaan.    

Vervolgingen zitten er ook weer aan te komen:

Maar wanneer iemand zich maar blijft vastklampen aan zijn opvoeding en zondagsschoolgeweten zal hij of zij onophoudelijk strijd moeten voeren tegen deze geïnjecteerde duivelse  sycofant (verrader) .  Het eind resultaat zal zijn gelijk een Judas, in de strop, nu zult u wel denken, ja maar Judas heeft zelfmoord gepleegd, nou wat is het verschil? Daartoe was Judas overgegeven, gelijk alle vervloekten van eeuwigheid te wachten staat, dus bestaat er voor mij geen verschil in het verloren moeten gaan, en het moeten zalig worden, geen van beide heeft nog de macht, nog de kracht, nog de wijsheid om daar tegenin te gaan, in beide geen verweer, nog tegenwerpingen!   Het is in alles en in een ieder een moeten:

Even verder terug staat, gered, niet van het kruis, nou met dergelijke overtuigingen en uitspraken heb ik heel veel moeite; De moordenaar aan het kruis werd niet gered van het kruis, maar was al van eeuwigheid gered.  Zijn mede veroordeelde moordenaar werd bij zijn veroordeling en uitvoering van de doodstraf ook een van eeuwigheid ter dood veroordeelden: Het was voor hem geen enkele hoop of een toevalligheid op een verlossing van het kruis en nog minder van de dood als straf, spottend ten onder was zijn lot en de eeuwige vervloekte tot brandhout in de hel.            Zo zie je maar, in mijn boek hol(anders)land heb ik een hoofdstuk geweid aan plus en min. De twee moordenaars vertegenwoordigde plus en min, symbool van leven ten eeuwige leven en de dood ten eeuwig verdoemenis. Dus niks oorzaken, hemel pluspool,de hel minpool, de twee wegen zijn ons gegeven in de schepping en hebben beide een doel en eindbestemming.

Dus niet alle mensen liggen verloren voor hun gevoel, zo  kunnen mensen best  twijfelen, dit kan en zal ik niet ontkennen, maar daarom mogen wij niet spreken over gered, daar  het voor de een wel en de ander niet, is niet uit verdienste, of door nalatigheid of ijdelheid,moord en doodslag, want het is uit louter een eeuwigheidbesluit! Dus waarom die theologische verhandeling allemaal nodig zijn en de mensen in de vernieling te preken, is naar mijn mening tragische verwijten ten tonele verspreiden, waar  alles gebaseerd is op een moeten, als mede op een moeten  en  een verwijt op nalaten?   En alle bijbelse voorbeelden van hoer tot moordenaar, kunnen wij vinden in den bijbel, en het zijn juist die genen die zalig worden, daarmee geef ik wederom aan, is ook een vorm van verleiding, waarom zou het voor mij niet kunnen? Nou het kan voor allemaal, wij weten niet wie wel en wie niet, zo word het gebracht, dus met andere woorden, koop een staatslot, want je zal het maar winnen, zo onzeker is nu alle predicatie, het is louter om het eeuwig verwijt!                                            

Waarbij de een krijgt te horen, gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend, werd zijn medemens bekend gemaakt, ik heb u van eeuwigheid lief gehad, twee en de zelfde moordenaars genageld aan het vloekhout het kruis, ook in zonden en schuld geboren? Dan kunnen wij toch spreken van willekeur. Dit is dan ook geen eigenkeuze van bekeerd u en gij zult leven, maar wederom het verschil tussen kaf en het koren. Een oordeel van eeuwigheid, het zij goed, het zij kwaad!               Te laat, te laat voor u en mij voor eeuwig te laat, kan ik ook niet rijmen met de uitleg over de uitverkiezing? Na mijn mening niks te laat, een van eeuwigheidbesluit! En ik heb al genoeg laten zien dat het geen verschil maakt tussen een moordenaar of een net eerlijk kerkmens.

Wanneer iemand in ernstige nood is komen te verkeren, en intense behoefte heeft om te bidden, het is en blijft dood en donker voor die mens. Zonder Mij kunt gij niets doen. Nog bidden, nog danken, gij zijd een dood geborene, uw weg en werk zal zijn, dood door zonden en misdaden?      Dit is toch een doodvonnis voor alle sociale maatschappelijke  norm en waarde van zijn of haar bestaan op deze aarde? Zeker geen paradox! Want wanneer het te moeilijk word met een dergelijke vraagstellingen over soortgelijke onderwerpen in den Bijbel, dan word het  afgedaan door ouderlingen en predikanten als zijnde een paradox, en daarnaast  betaamd het een christen niet te twisten over het geloof, en den Bijbel? Grensloze vraagtekens moet ik hier dan ook bij plaatsen.

De afvallige mens kan in zijn of haar leven geen goed meer doen, en zeg mij nu niet dat dit niet waar is. Want het woord zegt toch volmondig, zonder Mij kunt gij niets doen!  Vervloekt is een ieder die niet blijft in het geen geschreven staat in wet en evangelie, een vervloekte kan toch nooit geen goed meer doen, dan alleen, wees niet al te zondig!                                                                         Want het zal niet door kracht, nog door geweld, maar door mijn Geest zal het geschiede, dus de een word beheerst door de geest der genaden en gebeden, de ander is los van God en zijn gebod en zal beheerst worden door de listen van de duivel, een speelbal van en voor den duivel!           Geen alternatief, dan alleen de duivel die heerst over deze afvalligen: Daartoe word hij ook aangezet, kijk nu eens naar Job, zie op mijn knecht Job. Kom ik nog op terug.

Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, tenzij dat iemand wederom geboren worden,  hij kan het koninkrijk Gods niet zien. Die in Hem gelooft, word niet veroordeeld, maar, zij die niet geloven, is alreeds  veroordeeld?

Ja wederom voor mij althans het zoveelste vraagteken, hier word en is het toch duidelijk, alreeds veroordeeld. Het geloof word van eeuwigheid geschonken, maar het staat de Heere vrij wanneer Hij het hen bekend gaat maken, dat kan zijn als tiener,zelfs  in ouderdom op hun sterfbed:  het kan ook zijn dat men met schrik in de hemel valt.

De twee wegen, goed en kwaad, daar tussenin zit helemaal niets, dan alleen God!  Die deze  scheiding  van eeuwigheid heeft  gemaakt. Er staat ook in de bijbel, en hoort men wel eens van een stervend mens, Gij zijd verlost, God heeft u welgedaan,  ook als tekst op de rouwkaarten?

En hiermee ontken ik de wedergeboorte niet, want of wij nu moesten vallen of niet, zal ik hier nu eens geen twistpunt van maken, maar de mens is nu eenmaal gevallen. Dus moest hij  weder -geboren worden, nou ik zie deze  wedergeboorte niet anders dan dat het een bekendmaking in de tijd van leven aan deze kant van het graf. Deze bekendmaking word een mens zalig verklaard, niet meer en niet minder! En al het overige zal het pas weten na zijn dood en opstanding, Ik heb u van eeuwigheid gehaat, gaat weg van Mij gij vervloekte. Hier hebben wij in het kort wat is en niet is, beide een moeten.

De ziel die zondigt zal sterven?

Ja dit mag toch wel een vraagteken waard zijn? Want een Davit, en zo velen die moord en doodslag en onderdrukking hebben bewerkstelligt? Terug naar de moordenaar aan het kruis?

Want hij werd niet gered, maar was al van eeuwigheid gered,  dus geen strijd om in te gaan?         Bij de moordenaar is dan ook nooit een strijd geweest om zijn eeuwig behoud, louter moord en doodslag. Ook weer logisch, want zonder Mij kunt gij niets doen. Doen is hier een ruim begrip, natuurlijk hebben wij mensen de wet te vervullen, maar ook daar zijn wij niet volmaakt toe instaat: Er is er niet een die goed doet, niet een, zegt ook weer dit zelfde woord: Door algemene genade moge zij staande worden gehouden, maar deze genade is niet zaligmakend!

Ook een moeten, hij zou het niet eens kunnen weigeren: Waar was zijn strijd om in te gaan?           Zijn strijd  was moord en doodslag, geen strijd om in te gaan. Dit geeft een ieder toch het gevoel van willekeur? Niemand heeft om zijn leven gevraagd om als een willekeurige op deze aarde te worden weggezet, om met de jaren tot zijn verstand te zijn gekomen om voor een dergelijke onmogelijkheid te worden geplaats, gaat weg van Mij ik heb u nooit gekend?  

En weet je wat mij altijd zwaar heeft bevreemd, en bezig gehouden, Gaat weg van Mij. Ik heb u nooit gekend? Wij zijn toch niet uit eigen wil op deze aarde gestapt, nog uit eigen kracht op deze aarde geplaatst? De mens heeft hierin totaal geen keus, nog macht nog kracht nog een vluchtweg. Wie kan hij daarvoor aansprakelijk houden? Zijn ouders? nee want zij zijn ook van eeuwigheid al voorbestemd van wel en wee op deze aarde geplaatst. De enige vluchtweg is de Heere Jezus, onze advocaat, is voor mij ook een paradox, niemand, maar dan ook niemand  kunnen tot hem komen: Dus waarom de eis, vlucht tot den Heere Jezus uw advokaat? Want zonder mij kunt gij niets doen, gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend.

 Laat zich toch in het geheel niet verstaan?XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Wat ik ook niet kan bevatten, er word veelal  gepredikt, dat wie gezondigd heeft tegen de Heilige Geest, nooit meer zalig kan worden? Ja dit is waarlijk een groot vraagteken?  Dit is een prediking tegen beter  weten in, want dat is iemand schuldig verklaren, die al van eeuwigheid schuldig is, en hem of haar verwijten dat het zijn eigenschuld is om verloren te gaan? Want die van eeuwigheid gezalfd is,  kan nooit en te nimmer zondigen tegen de HG, totaal onmogelijk!  Dus is dit een  gebagatelliseerde prediking en  uitspraak tegen beter weten in. Dit is een onwaarheid om het des betreffende  individu verantwoordelijk  te houden voor zijn verloren gaan, omdat hij of zij zou hebben gezondigd  tegen de HG.  Eenmaal een  gezalfde, blijft een gezalfde, daarom is een gezalfde uitverkoren vat  helemaal niet instaat om tegen de HG te zondigen. Een  vervloekte is daartoe wel instaat!

Dit is ook niet te ontkennen, want u en ik weten maar al te goed, dat een gezalfde zich nooit kan onterven van zijn of haar zaligheid, dus is het een zeer gemakkelijke voorkennis om een dergelijk verwijt te maken.

Daarom ben ik gaan twijfelen, niet over de waarheid, maar meer over dergelijke predicaties als bovenvermeld?  

Wat mij ook zeer bevreemd, en mijn hele leven heb moeten aanhoren, zou de pottenbakker niet het recht hebben  zijn potten en kruiken  te breken, weggooien, of  te  vermorzelen, of liefdevol te verzamelen als  liefdevol te bewaren? Ja dit is mij zeer wel duidelijk en is deze vraag meer dan overbodig,  dat is de pottenbakker zijn goed recht, maar nu komt hieromtrent voor mij nog wel het grootste vraagteken en strijd hieromtrent?                                                                                                                                      De vergelijkingen wat hier word gemaakt, slaat op God en Zijn schepping,  en word er een vergelijking gemaakt met de pottenbakker en zijn werk, namelijk, stenen kruiken, en potten te  vergelijken met levende zielen gaat toch elk menselijk denkvermogen te boven?

Dit vraagt toch om geen uitleg of bijval, dit moet toch bestempeld  worden als extreem en buiten alle normen en waarde van ons maatschappelijk welzijn en leven.  En dan nog wel te bedenken, dat de mens het pronkstuk is van  Zijn schepping?  Kan toch in een woord niet waar zijn!                     Wij gaan in onze opvoeding toch ook niet zo exorbitant om met onze kinderen en kleinkinderen  gelijk de pottenbakker met zijn stenen potten en kruiken  zou kunnen en mogen doen? Dan worden wij opgesloten in Etten-Leur of levenslang in de bajes, en nog zeer terecht ook!

De mens heeft niet zichzelf geschapen, de mens heeft ook geen inspraak gehad om tot leven te komen.  Wanneer mensen op latere leeftijd tot hun verstand zijn gekomen, en er achter moet worden gebracht, wie ben ik en wat is mijn huis en thuis, en waartoe ben ik op deze aarde gezet? En waar men eens zal  moeten eindigen zonder daar enige inspraak te moge hebben?  

Dus met eerbied gesproken, verdoemd Hij Zijn eigen schepping en pronkstuk? Ik kan dit en wil deze onmogelijkheid niet geloven?  Ik hoorde pas nog  een man op TV een vraag beantwoorden aan de media, meneer, kent u in deze straat nog godvrezende mensen, de man keek eerst verbaast rond, links en rechts de straat uit, en zij nee ik geloof het niet, en u? want gelooft u wel? Ik ben protestants opgevoed, maar kom niet meer in de kerk, en waarom niet, de man twijfelde even voor hij een antwoord gaf, en liet toen deze vraagsteller weten, kan allemaal niet waar zijn. 

Wanneer wij hier vragen over stellen, het zij aan onze herder en leraar, of ouderlingen, dan is het eerste wat je te horen krijgt, je mag niet met de uitverkiezing beginnen! Strijd gij om in te gaan, in het koninkrijk der hemelen?  Dat is gewoon niet waar, want zonder Mij kunt gij niets doen, nog nalaten, zelfs een bekering  weigeren is onmogelijk!  Natuurlijk moeten wij de wet en maatschappelijk welzijn en leven respecteren en begeren te leven zo het betaamt en geleerd is door onze opvoeding naar gezond verstand en menselijke maatstaven. Maar ook dat is betrekkelijk, want waar heeft onze wieg gestaan? In drugskartels van geweld en moord, en corruptie. Een verslaafde moeder zonder vader? Deze mensen weten meestal niet anders dan liefdeloosheid, geweld en uitbuiting, het recht van de sterkste:, en nochtans zijn ook zij niet uitgesloten van de zaligheid, zie de moordenaar aan het kruis:                                                                                                                                                                                                                  Dit wat ik aan het papier toevertrouwd is jaren aan voorafgegaan, dit is geen onbezonnen verhaal. Wat bij mij niet van het ene op het andere moment is opgekomen, maar een dagelijkse strijd. Dit alles is geen klein bericht  en kom je ook niet zomaar mee naar buiten, het is wel gewaagt en te veel gevraagd om bij een corrector te laten corrigeren? Daarom dat het zolang binnenskamers is blijven liggen.

 Levende zielen alzo te behandelen gelijk de pottenbakker dat doet, ongevoelig en zonder enige vorm van emotie, te vervloeken is en kan niet waar zijn, gelijk de man ook vertelde in de straat, en de rede was dat hij niet meer in de kerk kwam.  

Als wij de bijbel openslaan bij het eerste hoofdstuk t.w. genesis, dan moeten wij constateren dat in den beginnen de wereld al werd gestraft door een zondvloed, en de wereld in zijn geheel werd verwoest door water. Bijna alles  wat leeft en adem heeft is verwoest, louter de ark van Noach en zijn bloedverwanten. Vervolgens kunnen wij in dit zelfde boek genesis  lezen, dat Sodom werd  verwoest om de zonden en het  de zedeloosheid en het verderf ? Dus mijn vraag is dan? Zo kort op elkaar, en nog was deze aarde vol van verderf, zonden en misdaden., wat was of is dan de toegevoegde waarde van deze ingrijpende acties?

Dus kan ik niet anders concluderen, waarom moest de wereld vergaan door water? De zondvloed heeft daardoor toch ook geen verbetering of extra bekering gebracht? Ja geen extra! Ja hier een uitroepteken, want er bestaat geen extra zaligheid, het boek der levende is van eeuwigheid:                       Met alle dood en verderf, en prediking  over het rond der aarde, kan er niet een meer of minder worden toegebracht! Dit is toch wel een harde uitlating vind u niet, maar zeg nu zelf, heb ik het mis? Nee, want eenmaal van eeuwigheid in het boek der levende, zal daar niet een van afgaan, maar ook niet een meer aan worden toegevoegd: Dus nogmaals, waarom al deze ellende dood en verderf op en over deze wereld, inclusief alle prediking?

Wat bij de een er niet af kan, kan er dus bij die ander niet bij! Ja dit is van eeuwigheid en blijft ongewijzigd tot in alle eeuwigheid. Waarom zoveel kerken en predikanten, voor een uitgemaakte zaak?  Een kerk waar louter word gebagatelliseerd is dan mijn mening en overtuiging:

Dat er kerken zijn voor de norm en waarde, sociaal maatschappelijk welzijn van groot belang is en moet blijven, voor een dagelijkse pas op de plaats, is helder en noodzakelijk. Want ik heb al eerder in mijn boek Hol(anders)land geschreven, als er geen kerken en bajes zouden zijn, dan zou het een dagelijkse moord en verkrachtingspartij hebben te verduren. Dat er een wet is en wetgevers als mede handhavers is ook zeer noodzakelijk en helder, want disciplines moeten elke dag worden vernieuwd en zijn daarom dringend noodzakelijk. Regels en wetgeving dienen nu eenmaal te worden gehandhaafd, is het verlengstuk van de val!.

Maar ik houd mij bij het woord, dan kan ik niet anders doen dan een vergelijking trekken met de dag van vandaag, dat het er allemaal niet beter op is geworden, en ook al zouden er nog meer rampen, oorlogen en weet ik wat al niet meer zij, de wereld geheel in brand worden gezet, er zal en kan er niet een extra worden bekeerd: Waarom niet? Dat zijn en blijven de twee scheppingswegen, van  goed en kwaad.  Brandhout voor de hel is van eeuwigheid al verzameld. Dit is rigoureus vertaald door mij, maar het is wel de realiteit van alle verdoemden vanuit het woord.    

Dit moeten wij eens vergelijken met de opvoeding van onze gezinnen in ons aller dagelijkse leven; Waar een vader en moeder geen eigendom mogen claimen op hun kinderen, want deze zijn hun tijdelijk geleend gegeven? Maar desondanks willen vaders en moeders toch het beste aan hun  geliefden schenken en toevertrouwen in een liefdevolle omgeving opvoeden. Natuurlijk moeten ook wij onze kinderen tuchtigen en kastijden wanneer dat nodig mocht blijken, maar toch niet oneindig straffen zonder einddatum, maar liefde is tot elk zijn nut. Maar dat is geheel wat anders dan een pottenbakkersbeleid.

Er staat ook in de bijbel, de Heere kastijd en slaat uit liefde tot tuchtiging en brengt ons op onze verstijfde knieën. Dit versta ik ook nog een beetje.

Dat zelfs levende zielen de slaap des dood niet eens mogen slapen, en levend in de poel des doods de hel zullen worden geworpen? Nou erger kan het toch voor ons mensen niet zijn.                                   Dit kan toch niet waar zijn?

nou het is waar, en zal dit ook onderbouwen dat dit waar is.

Maar wat is het verschil, waarom zouden ouders niet mogen terroriseren en pijnigen en straffen of verwaarlozen? Wij als ouders hebben toch ook die macht, om te doen wat de pottenbakker doet met zijn kruiken en potten. Wij kunnen het ene kind liefhebben en de ander haten. Nee dat mogen wij niet-en dit willen wij van naturen ook  niet!  Want dit is niet alleen tegen onze liefdevolle gevoelens, gevoelens van liefde voor eigen vlees en bloed waar het niet gaan kan, om onze geliefden te beschermen tegen elk geweld en tegenslag wat in ons vermogen ligt. 

Saamhorigheid is een groot goed, normen en waardes van leven en laten leven is toch een ingeschapen goed? Vaders en moederlijke instinct gaat en staat voor beschermen door bloed zweet en tranen. Ons gezond verstand laat dit ook niet toe om alzo te handelen gelijk de pottenbakker. Maar slechte vaders en moeders zijn ook adams kinderen, zij moeten zondigen als een afvallige, ten minste zo is het mij geleerd en voorgehouden. Judas, moest de Heere verraden.  Maar niet een van de andere 10 discipelen zagen op Judas, o Judas is de dader, nee! Judas viel niet op en had op en omgang met de Meester, eet en drinkt met Hem, had omwandelingen met Hem op deze aarde, ja met de Heere Jezus Christus. 

Waar alle discipelen vroegen aan de Heere, ben ik het Heere, en geen van de aanwezige discipelen die ook maar het vermoede had, nou daar is Judas wel toe instaat, totaal niet:                                     Zo kort bij en toch een niet gekende en nochtans moest Judas verloren gaan? Gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend, dat staat niet vermeld, maar de realiteit is wel zo, weg van Mij, stort in het eeuwige verderf. Dus waar de een god en zijn gebod nooit heeft gerespecteerd, of enig gebed of dankzegging heeft gebracht, heden zult gij met Mij in het koninkrijk der hemelen zijn? Dus deze en andere voorbeelden van uit het woord, staan dan toch haaks op, bekeerd u, waarom zou gij de eeuwige dood sterven, zoek den Heere terwijl Hij nabij is, gedenk uwer jonkheid, eer de kwade dagen komen, enz. enz.

Geld hier de algemene genade, dat daar velen voor bewaard mogen blijven? Hier kom ik nog op terug.

Wat ik ook niet Klein kan krijgen, de oorlog is begonnen in den hemel, daar een legioen engelen de macht wilden grijpen, en uit den hemel werden geworpen. Wat ik niet klein krijg, dat deze engelen niet als duivels recht toe en recht aan in de hel werden geworpen? Nee die werden op aarde geworpen, om de mensen te verleiden tot in lengte van dagen tot de dood er op volgt? Want de boom van goed en kwaad stond al op aarde in het paradijs, alvorens een legioen duivelen op aarde werden geworpen. Dan heeft de duivelen toch  een voorbestemming meegekregen, om de  mens te beproeven,  zouden zij deze verleidingen kunnen weerstaan, maar van een legioen duivelen die een grotere macht bezitten, is en was de mens niet tegen opgewassen, moet u ook eens over nadenken? Gevallen engelen die meer macht en kracht bezaten, dan de mens goed en rechtvaardig geschapen? Een en een is toch twee:

 Dit is geen waarom vraag, maar een daarom? En een feit! Nou de mens kon staande blijven word ons nog dagelijks geleerd? Nee! Dit vind ik geen garantie, en onwaar, want konden staande blijven, is twijfelachtig, en daarnaast  een 50/50.  Tussen staande blijven en vallen  zit helemaal niets tussen. Daarom moest de mens vallen, is met de kennis van nu ook te verklaren. Dit is ook niet zo moeilijk te verklaren vind ik, niet dat ik dit zo mooi, of leuk vind om dit alles te vermelden, want het is mijn dagelijkse strijd,  als vele duizenden met mij.  

Dat heeft te maken met de twee wegen, geen hel, geen hemel. Want de eeuwige hemelse zaligheid en vreugden komt voort uit de onbeschrijfelijke pijniging der hel. 

Een goed voorbeeld, in het verleden was er een vrouw, (dit is niet door mij bedacht, maar door een geloofsgemeenschap en gezelschap die dit in de wereld hebben gebracht, wat ook van de kansel verkondigt word,  in de literatuur staat dit ook vermeld; 

Een waar oprechte christin, een  van eeuwigheid gezalfde vrouw die grote strijd  voerden over haar enigste geliefde dochter, deze vrouw smeekte en bidden wat af in haar gelovige strijd. Maar er kwam maar geen opening op haar smeekbeden. Vele jaren later, vroeg zij in haar gebed, Heere maak het mij bekend,  kan mijn geliefde dochter  zalig worden? Ook hier kreeg zij geen opening.  Maar weer jaren later kreeg zij deze woorden in haar hart, de rook der pijniging zal uit haar opstijgen? Dus met andere woorden, verdoemsmenswaardig? Kan toch allemaal niet waar zijn?

Dit terwijl deze godvrezende vrouw er een nauwgezet en Godzalig leven op naleefde, is het voor mij  onverteerbaar en het grootste paradoxaal geweld wat ik ooit heb gehoord en gelezen?                                 

Dit laat zich totaal niet verstaan?  Is dit nu het evangelie der schriften en liefde tot?                                            Moet u nu eens over doordenken, bloedeigen kinderen, levende zielen, hun moeder gaat naar den hemel, en deze moeder word daar geheel mee eens  gemaakt, al wat God doet is goed door woord en geest  en zal mede het eeuwige doodvonnis doen uitspreken, en zal na de jongste dag haar eeuwig oordeel en gruwel over deze zeer geliefde dochter uitroepen, vervloek zijd gij tot de eeuwige verdoemenis? Een moeder die op aarde hier een diepe strijd voerden voor haar geliefde?

Mede over haar geliefde kinderen en kleinkinderen, vervloekt zijd gij, gij zondige dochter, gij zijd nooit mijn dochter geweest, maar een zondig en vervloekt schepsel,  gij zult heden voor eeuwig en altijd in het eeuwige verderf storten, rechtvaardig en oneindige diependuisternis komt jou toe? Zo zullen vaders, moeders, kinderen, broers en zusters, vrienden enz. hun oordeel uitspreken tegen hun geliefden? Niet klein te krijgen. Ik weet zeker dat wat ik nu gaat zeggen, ik zeker niet weet wat ik zeg, maar ik meen het toch in alle oprechtheid;

Ik zou niet in de hemel willen zijn of  willen komen, als ik weet dat mijn geliefden in de hel moeten bekommeren zonder einde en daar dan ook nog mijn eeuwig oordeel daar aan te geven, vervloekt zijd gij! Des te meer, daar ik de grootste der zondaar ben van al mijn geliefde, dus heb ik echt wel straf verdiend, maar dit is geen straf in vergelijking over onze zonden en misdaden. Maar een vermaak voor de uitverkorenen in de hemelse heerlijkheid, dat moeten zij en zullen zij allen vieren, want hun is eeuwige liefde welgedaan en mogen in het eeuwige voordeel  genieten waarvoor zij zijn bewaard,namelijk bewaard voor de eeuwige verdoemenis in het eeuwige vuur. En over dat leed van al hun geliefden is er die oneindige blijdschap en vreugde, God zij alle eer?.  Ja zo is het en niet anders moet het aflopen met vele van onze geliefden, en nu de slotsom, daarom is het waar!

Zij zullen de helse pijnigingen van hun geliefden be-lachen, staat ook in het woord? Dus als je dit goed beschouwd, zullen onze bloedverwanten zegenvieren  en een eeuwig leedvermaak moeten hebben over het bloed van alle die eens lief en dierbaar waren, leven zij in de hemelse heerlijkheid in oneindige blijdschap, en lof dat zij hebben mogen beërven het eeuwige leven ten leven?

Ik heb echt wel een zware straf verdiend, maar het moet wel zijn zoals wij het kennen in ons dagelijkse en maatschappelijk rechtssysteem, evenredig naar wat de mens heeft fout gedaan, zal en moet hij of zij naar wettelijk recht  worden gestraft, en herkansing na deze kunnen verkrijgen.  Niet dat een mens 70 of tachtig jaar heeft geleefd, en gezondigd heeft, daarvoor gestraft moet worden zonder einde in het vuur?  Kan toch allemaal niet waar zijn?  

Weet u waar ik dit aan moet koppelen, dat de duivelse verleidingen dagelijks terug zijn te vinden in al mijn voorbeelden, een moordenaar aan het kruis, een davit, een manasse, een kaïn die zijn broer dood sloeg, allemaal beeldspraak waar de mens zwaarmoedig mee in twijfel word gebracht, nou het zal allemaal wel meevallen?                                                                                                                

Dan vind ik de katholieken nog rechtvaardiger in hun leer en uitleg, in hun waarheid kunnen mensen nog uit het vagevuur gered worden, maar zij zijn ook fout, want het is een moeten, zonder de hel is en kan er geen hemelse zalige heerlijkheid zijn.        

Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen?

Gaat weg van Mij. Ik heb u nooit gekend? Ja hier mogen wij toch zeker ook een  vraagteken plaatsen, wie verlaat wie? Bij God is toch al van eeuwigheid  bekend, wie niet en wie wel de gekende moeten  zijn.

 Wederom worden ook hier weer de twee wegen bedoelt.

De mens kon staande blijven, evenredige zekerheid als dat van  vallen,  leven en dood, want leven en dood hebben hier direct mee te maken.  geen dood, betekend ook geen val.                                        Dit betekend nul garantie, en een balans volledig op scherp,  50/50. Inhoudelijk zegt en verklaard het woord, nog door kracht, nog door geweld, Maar door Mijn geest zal het geschiede, dus een uitgemaakte zaak!        

Het kwaad is toch ontstaan in de hemel, en de boom van goed en kwaad is toch opgenomen in de schepping toen daar nog vrede was, toch met een doel en de schepping  was goed, niet volmaakt! Ja dit is een uitroepteken, want volmaakt was de mens niet, Hij zag dat het goed was.                          Dus de opening voor de val lag opgesloten in de schepping van de mens. Wanneer er geen duivelen waren uitgeworpen uit de hemel, zou er ook geen verleiding zijn geweest, dus ook geen dood. daarin ligt toch de verleiding opgesloten.  Voorbestemming, de boom van goed en kwaad is tot leven gekomen door uitwerping van een legioen duivelen op aarde. En geloof mij, ik heb de bijbel bij het opmaken van dit schrijven niet een keer ter hand genomen, het is mijn bezieling en beleving en onbegrepen strijd waar ik niet over hoef na te denken, dit is mijn oprechte strijd in alle onmogelijkheid van geloven! Als ik dit alles moet geloven,  dan houd het voor mij helemaal op om ook maar enigszins de bijbel te openen.

Job werd ook overgegeven aan de duivel als prestige object, om de duivel ervan te overtuigen dat Job onkreukbaar is. Dit kan ik niet klein krijgen, wil dit ook niet klein krijgen, om een mens zo intens te kwetsen en te ruïneren en in diepe smart te brengen, om uitgesproken het grootste uitschot, den duivel daarvan te willen c q moeten overtuigen, kan totaal niet waar zijn.                    De duivel, wat kon Job hier tegenin brengen…niets! Want de duivel werd er op geattendeerd, zie op mijn knecht job… En de duivel werd alle vrijheid gegeven  en bracht al zijn bezittingen, vee, en  kinderen om het leven. Doch van Job blijft gij af was de opdracht, verder stond het den duivel vrij om te doen wat slecht was voor Job en zijn vrouw??? Job was zo geraakt en verwoest, dat hij zijn geboortedag vervloekte.   Den duivel werd zelfs de wind en de storm in zijn hand gegeven?                                                                                                                                              Dat is wat ik nu ook bedoel met mijn schrijven, wij mensen zijn en blijven het lijdend onderwerp en voorwerp van verdeeldheid en ijdelheid om ook maar tot geloof te komen. Zonder Mij kunt gij niets doen, ongelofelijke onderspit te moeten delgen?

Nadien;

Nochtans sprak Job niets onbehoorlijks over zijn schepper, daar zijn vrouw hem toesprak, zegent God en sterft. Haar uitspraak kan ik heel goed verstaan en begrijpen: Job werd na deze  onbeschrijfelijk exorbitante expeditie van onbeschrijfelijke pijnen en verdriet wederom bedeeld met vele kinderen, dochters die vele male mooier waren dan hij voorheen had? Grotere  rijkdommen aan bezittingen en vee werden Job terug gegeven? Dit zal en kan allemaal welwaar zijn, maar geen kind is vervangbaar, hoe mooi en intelligent zijn dan ook moge zijn: Dus wat er was, is er gewoon niet meer, en zou Job nu helemaal verlost zijn van dit onbeschrijfelijke verdriet? Menselijk gesproken NEE! Maar dit bedoel ik nu, wederom een goddelijke genade c q hypnose waar Job tot overeenstemming werd gebracht, en daardoor geheel eens moest worden met God:

 Ik wil hier niet oneerbiedig over zijn, dit is toch gokken met zijn pronkstuk en lievelingsknecht Job, en dan nog wel zijn oogappel? Ik krijg dit echt niet klein? Want waarom moest Job geürineerd worden en in diepe smart verkeren? Ja een groot vraagteken, want Job werd wederom bedeeld met vele bezittingen, mooie kinderen,  Job was in zak en as, diepe rouw gedompeld, diep geraakt en getroffen, om geen andere reden dan een weddenschap met de duivel te hebben. Dat de duivel daar nog op in is gegaan bevreemd mij, want het is de Almachtige tegen een machtige de duivel, nou voor hij daar aan begon, moest hij weten, dat dit tot niets kon en zou leiden.                                Dus hang nu geen fabels op, van, en Job kreeg meer terug, dan dat hem was afgenomen punt: Waarom moest iemand alzo worden geürineerd, om het hem  vervolgens terug te geven? Heeft God hier dan een excuus gemaakt, Nee!  En ten tweede, Job was werkelijk tot in het diepst van zijn bestaan geraakt en bedroefd, dus doe hier dan niet zo luchtig over in uw predicaties, van per saldo was er helemaal niets aan de hand geweest met Job! Want zo word het min of meer gebagatelliseerd in alle predicaties die ik heb gehoord? Kinderen zijn onmogelijk te vervangen, moet het zo zijn, dat wanneer een gezin een kind heeft verloren, dit  minder erg is, want daar was de vrouw des huize  toch al in verwachting van een tweeling ?  Ik begrijp al niet dat een zo groot en heilig Opperwezen den Almachtige nog wil en kan dealen met den duivel? Dit kan geen theoloog mijn uitleggen en goed praten! Wie ben ik en wat is mijn huis? Moet en kan geen vraag zijn en blijven, want heel ons leven is een groot paradoxaal vraagteken, en op scherp staand mijnenveld.      

Geestelijk en gehandicapt kind,

Wij hebben een geestelijk gehandicapt kind,  Bas is nu anno 2013 42 jaar, mijn vrouw en ik verzorgen hem zelf thuis. Bas is niet meer mobiel en dus geheel afhankelijk van zijn directe verzorgers vader en moeder, maar dan ook geheel afhankelijk.  Bas is op acht maanden leeftijd getroffen door hersensvliesontsteking, en is daar geestelijk als lichamelijk zwaar gehandicapt uit gebleven. Dus in feiten is Bas nu op zijn 42 jarige leeftijd, nog gewoon acht maanden jong.             Zo gedraagt hij zich en alzo word Bas ook behandelt en verzorgd. Hij  word gevoed met eten en drinken, verschoond worden, ja want hij draagt nog steeds luiers en zelfs zijn ontlasting moet worden gehaald met verhoogde clixen via de anus. Zijn verzorging is dan ook zeer intensief en met weinig tussen pauzes, wij zijn dan ook de gehele dag, ook nachts bezig met verzorging en het oplappen van een al ernstig ziek afhankelijk mensje.

Ik begin om vier uur middags met de verzorging van Bas, dan moet ik binnen zijn, er worden om 4.30 uur medicijnen gegeven, daarna geeft mijn vrouw \Bas eten, en ik leg Bas daarna in bed.              In bed krijgt Bas van ons beide zijn clix toegediend, en meestal een twintig minuten later is er ontlasting, dit is niet altijd het geval, het komt ook veelal nachts, of helemaal niet.  Om 1900 uur haal ik Bas weer uit bed en eenmaal in zijn rolstoel geplaatst,  maak ik zijn koffie klaar, en na deze is afgekoeld,  geef ik Bas zijn bakje koffie via een spuit in de mond. Daarna word er met Bas gewandeld door middel van zijn rolstoel door het gehele huis te wandelen. Nu hebben wij twee meisjes die deze taak overnemen.

Afgelopen twee  jaar hebben wij Filippijnse meisjes in huis , Bas word om beurten door deze meisjes gereden door de woning. Wij hebben in dit huis de mogelijkheid om een rondje van 55 meter te wandelen, dit gaat dan via een verdiepingsvloer wat in feiten een bedrijfshal is, deze hal is aan de woning gebouwd .Ik wil niet hebben dat Bas word weggezet zoals dat in elke inrichting wel gebeurt, dan is stil staan letterlijk en figuurlijk achteruitgaan! Want dan zie je deze mensen van minuut tot minuut onderuitzakken en inzakken in hun ontlasting of plas van totale ontmoediging en uit pure wanhoop en verveling als mede moeheid in slaap vallen. Nou dit wil ik Bas niet aandoen, want tijdens het wandelen word er ofwel gezongen ofwel liederen gefloten, en dit doen ook  de Filippijnse meisjes, dat horen zij mij doen en nemen het over. Daarmee geef je zo’n kind aandacht en stemming als mede verbondenheid met die gene die achter de rolstoel loopt, en zingt. Dan kun je zien dat Bas aandacht heeft aan zijn omgeving en de meer dan eens een vreugdekreet laat, waar wij ook weer gelijk op reageren, door de zelfde kreet terug te geven aan hem.

Deze meisjes zijn inmiddels weg, zij mogen maar een jaar blijven, heel triest om zulke meisjes terug op het vliegtuig te moeten zetten, zij waren met recht een toegevoegde waarde voor Bas en huis. Wij hebben zeer emotioneel afscheid mogen nemen van hun, gelijk eigen dochters hebben wij hun terug op het vliegtuig gezet. Zij werden behandeld als eigen kinderen en daar kregen wij meer dan wij ooit zouden mogen verwachten ook veel voor terug van hun. Wanneer deze meisjes niet zingen, dan liepen zij te lachen, waren zeer lief en zorgzaam voor Bas, zeer gezellig en lief in huis, als mede voor ons allemaal. Geen uitgaand types, een groot voorbeeld in huis! Inmiddels zijn er weer andere meisjes uit de Filippijnen bij ons in huis, nichtjes van de eerste meisjes, nou het zijn wederom copijen van de eerste meisjes, zo lief en gelukkig onder ons dak en intens begaan met Bas.

Maar terug naar de verzorging van Bas.  

Dan krijgt Bas om 20.00 uur Keppra voor zijn epilepsie, wederom word er gewandeld, om 20.30 uur krijgt Bas een bakje thee, en wederom word er weer gewandeld. Om 2100. Uur krijg Bas wederom medicijnen, vijf verschillende medicijnen, en dan word er nog een kwartier a een halfuur gewandeld en leg ik Bas weer in bed voor de nacht. Meestal moet Bas worden verschoond, dan doet mijn vrouw zijn tanden poetsen en na met Bas te hebben gebeden,  hebben wij samen mijn vrouw en ik heel even rust? Ja echt afsluiten met een vraagteken, of Bas krijg epilepsie, of horen hem hard zuchten, dan weten wij dat hij heeft geplast, of als wij zijn zuchten niet hebben gehoord, begin Bas luid te roepen, HEEEE, heeee, en dan weten wij, verschonen.

 Bas heeft ook chronische oorontsteking, longontstekingen, Bas is zelfs tot driemaal toe opgegeven geweest in het ziekenhuis. Bas moet ook worden geholpen in bed, wanneer hij op zijn zijde wil gaan liggen  dat kan hij niet zelf, wel zich terug op zijn rug rommelen, en gaan zitten heeft hij ook moeite mee, en verder laat hij zich ook roekeloos achterover vallen. Daarom heeft Bas wel een vijftiental kussens, dit om te voorkomen dat wanneer Bas rechtop in bed zit, en hij zich tijdens een epilepsie toeval niet bezeerd, want dan ploft hij in een fractie achterover.                                                                                                                                 

Daarnaast moet Bas wanneer hij plat in bed ligt, ook aan de zuurstof, dat betekend ook dat ik hierover moet waken dat dit wel in zijn neus blijft zitten. Omleggen en verschonen, en drinken geven. Bas geeft wel aan dat hij het te warm heeft, en trapt dan zijn dekbed weg, maar meestal trapt hij ook de zuurstofslang weg uit zijn neus. Dus bij elke beweging, of rumoer, moet ik uit bed, is het niet voor te helpen, dan wel voor controle van zuurstof en of natte luier, of voor een toeval, dus standaard ben ik er 7 maal uit voor zijn (normale) verzorging.  Niets was of is mij te veel, ik heb jaren geleden al eens uitgeroepen, ik wist niet dat liefde zo zeer kon doen:                                                Maar het is eigen vlees en bloed, en dan is het ook niet zwaar of belastend: Dit moet en mag toch een voorbeeld zijn afgezet tegen wat ik hierboven al heb aangegeven?

Maar ik ken ook andere nachten, als Bas een zware toeval heeft gehad, blijft Bas hier twee dagen en een nacht in zitten, dat betekend dat Bas ook twee nachten niet kan slapen en zeer onrustig is. Of Bas begint met epilepsie aanvallen te krijgen, dan moet ik Bas neusspray toedienen,  en wanneer dit niet helpt, moet ik mijn vrouw wakker maken en geven wij bas samen drie flesjes  stesolid, dit is als een drugs om hem weer rustig te maken. Mijn vrouw roep ik anders nergens voor, die kan daar niet tegen om nachts lastig te worden gevallen, ook begrijpelijk, want de dagelijkse verzorging en geestelijke vermoeidheid breek een moeder die dit alles dagelijks moet aanzien en horen hoe haar kind moet lijden, en machteloosheid vreet aan de inwendige mens. Maar wanneer ik hiermee word geconfronteerd, dan sta ik bijna de gehele nacht aan zijn bed.           Ik slaap al 19 jaar in een eenpersoonsbed naast het bed van Bas, wat anderhalve meter van mijn bed verwijderd, ik hoor alles, zelfs wanneer Bas stopt met ademen, wat ook regelmatig gebeurt. Ook daar moet ik voor uit bed. Dus mogen wij best over intensief verzorging spreken, niet over een kruis, want in het verleden heb ik weleens geroepen tijdens een dergelijke expeditie, ik wist niet dat liefde zo zeer kon doen, maar samen gaan wij hiervoor.

Maar om 6 uur morgens moet ik uit bed om Bas zijn eerste medicijnen te geven, en gelijktijdig zijn vloeibare voeding. Daarna dek ik de tafel, schil de aardappelen, en zet een pot koffie, wast mij en kleed mij aan. Daarna ga ik naar mijn schip de Nelson Mandela, maak de poort open van het bedrijf, vervolgens de deuren aanboord, en zo nodig de verwarming aan, als mede de verlichting voor onze werkmensen. Bij terugkomst thuis, wat ongeveer 15 minuten bedraagt, is het tijd, 6.30 uur voor de medicijnen van mijn vrouw, die moet drie pillen slikken voor haar schildklier, zij is heel erg zwak en snel zeer moe, zij heeft ook een burn-out.                                                                                   Dan is het inmiddels 7 uur geworden, dat betekend weer medicijnen voor Bas, dan krijgt Bas een viertal medicijnen  toegediend door zijn pechzonde, dat is een slang die uit zijn buik komt en rechtstreeks in zijn maag komt. Daarna maak ik alle vuilnisbakken leeg, en van nieuwe zakken voorzien. Dan is het tijd dat ik mijn vrouw wakker maakt voor het eten en haar bakje koffie die al klaar staat.

Na het eten laat ik het bad vollopen, en zet een bakje thee voor Bas, dan is het inmiddels 8 uur, en maak ik Bas wakker, geeft hem zijn thee, wederom met de spuit in zijn mond. Daarna gaan wij samen, mijn vrouw en ik bezig om Bas in bad te doen, dit gaat via een rail langst het plafond richting badcel en laten Bas zo in bad zakken, en na douchen terug in bed, word Bas verder verzorgt met scheren, steunkousen aan, de nodige zalven en schonen luier, weer op zijn zijde gelegd, want bas slaap dan altijd uit tot 9.30.  Dan word bas verder aangekleed en in zijn rolstoel gezet, en krijg bas zijn eerste vaste eten en koffie. Dan heeft Bas alle schade weer ingehaald van die nacht en ik kan dan pas beginnen aan mijn dagtaak.

Kijk, dit bedoel ik nu met ik heb nooit geweten dat liefden  zo zeer kon doen. Ik moest even stoppen om Bas bij te staan, Bas kreeg net een grote toeval, dus gelijk neusspray en maar hopen dat hij er weer geen twee dagen in blijf?  Hierdoor ben ik weleens zeer boos op God:

Ik had het even geleden over zijn pechzonde, nou die doe ik ook zelf elke twee maanden vervangen, daar is mijn vrouw niet bij, die kan daar niet tegen, dit doe ik samen met een nicht van mijn vrouw Marjan, zij is al twintig jaar bij ons in huis, ook voor de verzorging en hulp in huis voor Bas. Een die wij blindelings kunnen en mogen vertrouwen in haar werk en liefde voor Bas. Nooit is en was het haar teveel, en voelt zo met ons mee, maar ook met bas haar neefje, dat wanneer bas pijn heeft, zij dat ook heeft, dat is niet te bevatten hé? Maar het is echt waar, daar heeft zij zo’n zwak voor: Het is door Marjan dat wij elke donderdag een dagje weg kunnen, dat kunnen wij niemand anders toevertrouwen, omdat niemand weet wat voor verantwoordelijkheid dit geeft en draagt. Om een zeer belangrijk voorbeeld te geven, wanneer bas zijn eten en middageten krijgt, en bas krijgt tijdens het eten een toeval, wat meer dan eens gebeurt, nou dat is diverse keren goed afgelopen, dat wij geheel overstuur dachten hem kwijt te raken door verstikking. Nou als wij niet thuis zijn en dit gebeurt, nou dat  wil je echt niet meemaken. Nou geloof mij maar, dat dit voor haar een uitermate grote spanning geeft wanneer zij bas eten moet geven.

Kinderliefde

Welnu; Ook al is het een geleend kind, het is toch eigen vlees en bloed, en daar geef ik mijn gezondheid voor, nachtrust, geld  en vrijetijd. Dat kun je toch niet vervloeken: Dit kind in het bijzonder niet, heeft nooit een verkeerd woord gesproken, noch verstaan of een zonden op zijn geweten, blank geboren, leeft en zal ook blank sterven gelijk een plant, want Bas is niet in staat te zondigen, hij is zeer lief en ondergaat zijn pijnen die hij vele heeft,  gestadig en verdraagzaam, tijdens zijn ziekelijke kwalen, barst ik van vijandschap en vervloek zijn geboorte, wat een leven, wat een schepping, brul ik dan van woede, een diep ongelukkig kind alzo te tarten met ziektes en pijnen, wil en kan er bij mij niet in!.

De Bijbel is een goed leef instituut;

Ik werp de bijbel niet weg, en ik veracht de bijbel ook niet, want natuurlijk moet de bijbel de leidraad zijn in ons aller leven. Want ik geloof in sancties, lik op stuk. Ik heb ook de wereld gediend en bijna alle wetten overtreden, dus heb nooit moeite gehad met straf, maar na ik mijn straf heeft gehad, moet men een herkansing krijgen. Maar van eeuwigheid bestaan er geen herkansingen.       Want wanneer men niet in het grote boek der levenden bent opgenomen, is er geen herkansing, en kunt u en ik ook nooit zalig worden. Ook al heeft iemand nooit de wet overtreden, het maakt geen verschil. Rachap de hoer werd zalig, en de rijke jongeling waar de Heere Jezus jaloers op was, over zijn ingetogen net bestaan van leven en laten leven, maar deze rijke jongeling kon niet van zijn vermogen af, zijn hart lag er in vast, en kon de raad van de Heere niet opvolgen, verkoop alles wat gij bezit, en volgt Mij. De Heere Jezus was zeer bedroeft over zijn weg en werk, hij zich zo heeft verpand aan zijn bezit, terwijl hem de hemelse zaligheid werd aangeboden? Ja dit is toch wederom een groot vraagteken, er bestaat geen middelen, het is goed, of het is fout, daartussen is niets. Want zo den Heere God niet op zijn besluit kan en zal terugkomen, zo kan deze rijke jongeling zich ook niet bekeren! Dus het is in alles en in een ieder een moeten zalig worden en een moeten verloren gaan, kom dan niet met teksten als, bekeerd u waarom zou gij de eeuwige dood sterven, nou omdat dit moet, nog het een, nog het andere kunnen een van beide weigeren of veranderen.

Dus leg het mij maar uit, als het anders is zoals ik het nu beschrijf. Want de hoer was van eeuwigheid al vastgelegd in het boek der levende, en een Goliath niet. Dus waar  de een wel mag moorden en plunderen en aan het kruis te zijn genageld, zalig verklaard worden, en zijn medeverdachte moest verloren gaan, beide van eeuwigheid beslist! Dus een verkeerd voorbeeld word ons alle voor gehouden, lijkt mij, want waarom zouden wij dan nog naar Bijbelse norm leven? Ja natuurlijk moeten wij naar Bijbelse norm leven en laten leven, want als er geen wet en strafrecht was, als mede geen bajes, en handhavers, zou de wereld een grote moordpartij zijn en blijven. Maar het is niet zaligmakend! Louter genade van eeuwigheid zal diegene worden bekendgemaakt in de tijd. Dit vindt ik ook geen genaden, maar een openbaring van eeuwigheid die een mens tijdens zijn leven of sterven bekend word gemaakt, een sterfbed of een sterven aan het kruis, is geen directe genade, maar een openbaring van eeuwigheid.

Op zijn of haar sterfbed zullen zij hun echtgenoten bij haar voornamen noemen, dan is het niet meer zijn vrouw of man. Zij die verloren liggen en moeten gaan, zullen dit wel doen, daar blijven het hun kinderen en kleinkinderen als mede hun  echtgenoten, is dit liefde en een liefde vol afscheid? Een geheel leven samen zijn, helen en delen, en  telen, waar de een van eeuwigheid een gezalfde is, en de ander als een verdoemden staat opgetekend, ooit samen  een vlees geworden, en bij het sterven, hem of haar los moet laten, ja wederom een moeten, want op de dag des oordeels zullen zij hun eigen vlees en bloed moeten verdoemen tot de hel der verdoemenis???

Maar waar ik ook moeite mee heb is, dat men uit het woord vertaald, dat de grootste der zondaren zalig kan worden, nee dat is niet waar!                               Want een die van eeuwigheid ten dode ligt opgetekend in het boek der doden, kan nooit zalig worden, dus wat heeft de prediking dan voor zin? Dat  wij gewaarschuwd dienen te worden, en leven zoals het behoord, de wet zegt daar genoeg over, maar kom nu niet met fabels van, de grootste der zondaren kan zalig worden, en waag het er op, vraag den Heere dat Hij u bekeerd?  Het is in alles; Ik wil en zij zullen, dus ook een zalig worden van eeuwigheid.

Ik heb zelfs grote moeite dat Zijn eigen zoon de Heer Jezus moest stereven aan het kruis, waarvoor? Voor zijn gezalfden die Hem van eeuwigheid al zijn gegeven?  Dit is toch helemaal niet te rijmen met wat het woord hierover zegt? Ik wil en zij zullen, het zijn niet die lopen, nog door kracht nog door geweld, maar door mijn Geest zal het geschieden? Ja allemaal vraagtekens, Deze Geest der genaden en gebeden is naar mijn inziens een die openbaard wat van eeuwigheid al is beslist, dus geen onverwachte genaden, maar genaden van eeuwigheid in de tijd.

Ja maar u begint met de uitverkiezing, dat mag niet word ons voorgehouden, nou waarom niet, is dan mijn vraag, wat is hier op tegen? Een Hitler dood zes miljoen joden, en de rijke jongeling die een voorbeeldig leven kenden, zelfs de armen in hun  levensonderhoud voorzag, en ook verloren moest gaan, waar is toch het evenwicht? En terug komen op de uitverkiezing, daar worden wij direct de mond gesnoerd door onze leeraars, want daar moeten wij afblijven en mogen zeker niet twisten over het woord, maar wij moeten daar wel in eindigen, erger nog, moeten daar in eindigen? Maar wanneer men met de uitverkiezing begint, word het toch lastig voor onze predikanten, want hier hebben zij geen weerwoord op.

Genoegdoening om aan het kruis te worden genageld, voor hen die hem waren gegeven van eeuwigheid. Dit kan ik nog enigszins verstaan, maar, daarmee is er nog steeds niets veranderd aan de godzaligen van eeuwigheid, als die gene die verloren moeten gaan?

Er word wel eens een uitlating gedaan door predikanten, het is in ons werk gelijk als op rotsen ploegen, er komt niemand tot bekering? Nou dit vind ik het toppunt van je eigen, als mede je hele gemeenten voor de gek houden! Want zonder Mij kunt gij niets doen, de eerste theoloog moet nog opstaan die een mens tot bekering kan brengen:

God kan niet van Zijn beloften af, eenmaal van eeuwigheid beslist, zal eeuwig onveranderd blijven, dus ook niet, Hij mocht zich eens wenden.

Dus spreek nu niet van, op rotsen ploegen, en bekeerd u, want waarom zou gij sterven, lijk mij, dat alle predicaties overbodig zijn als het over bekering gaat? Het is voor elk mens een moeten, een moeten zalig worden en een moeten verloren gaan, daar zit niets van de mens bij! Het is louter een openbaring in de tijd van leven ten eeuwige leven, of een oordeel ten eeuwige dood der hel.

Want wat zegt ook dat zelfde woord, een in een dorp, en twee in een stad.

Maar ook wat ons de wet zegt en voorhoud, het is allemaal verankerd in de schepping, van goed en kwaad, daar is helemaal niets van de mens bij!!!

Genade van eeuwigheid, de geest der genade en gebeden, Hij die de algemene genade onderhoud ook  voor wereldse mensen.

Tot hiertoe wil ik het laten en verlaten wat mij al vele jaren bezig houd.

P.M.Versluis Sr  17- 03- 1948